Chocola

Al eerder postte ik hier een filmpje van Aumary Guichon. de patisserie kunstenaar die alles kan maken van chocola en patisserie.

Ik zie heel veel van zijn filmpjes op Facebook of Instagram, maar nou hoorde ik dat er ook een Netflix serie over hem en zijn banketbakkerschool is. Nou ja, banketbakker, dit is gewoon kunst.

Het is niet alleen mooi, aar ook alles kan worden gegeten. Alles is met de beste en verse materialen gemaakt. Vaak wordt er aan het eind heerlijk in gehapt.

Soms maakt hij kleine maar zeer verfijnde dingen, een levensechte Chaneltas bijvoorbeeld. Maar ook heel ingewikkelde constructies of bouwwerken, zoals een vuurtoren, compleet met aangespoelde inktvis, zand en golven. Ik vind zoiets fascinerend om te zien.

Die Netflix-serie ga ik dan ook volgen, de eerste aflevering heb ik al gezien. Het format lijkt op veel van de uitzendingen zoals Heel Holland Bakt of The Great British Bake off. Met spectaculaire opdrachten, tijdsdruk en stress, die dan tot enorme bloopers leiden.

Maar aan het eind wacht de finalist een flinke geldprijs. En een carrière die klinkt als een klok.

Nodig of niet?

Bron: Google foto’s / Amazon

Vragen jullie je wel eens af hoe mensen in vroeger tijd dingen regelden? Nu is er zo veel te koop, voor alles wordt een oplossing gemaakt en verkocht. Maar vroeger…. hoe deden ze dat dan?

Neem nou je vieze was als je op reis bent.

Als ik terug ga in mijn herinnering, dan weet ik niet meer hoe mijn moeder dat deed. We gingen natuurlijk ook niet zo vaak op vakantie. Maar ongetwijfeld had ze een oplossing. Er iets speciaal voor kopen, dat zou ze nooit gedaan hebben. In een oude plastic of katoenen tas, daar paste die vuile was toch ook prima in.

Zelf gebruiken Leo en ik daar nylon zakken voor, waarin slaapzakken verpakt waren. Stevige, donkerblauwe zakken die nauwelijks iets wegen. Na afloop van de vakantie gaan ze in de was en daarna in de koffer voor een volgend keer.

Maar al meerdere keren zag ik speciale “cubes” voorbij komen. Te koop voor bijna 20 euro. En dat vind ik dan behoorlijk aan de prijs. Maar ja, er zal wel markt voor zijn.

Wachten

Bron: Facebook

Het moet echt heel lekker zijn, de Dubai-chocolade reep. Al diverse mensen hebben het geproefd en waren enthousiast.

Op dit moment is er al zo veel te snoepen in de winkels, dat ik nog maar niet gekeken heb waar ik hem kan kopen.

Maar vorige week was er in diverse plaatsen in Duitsland voor het eerst zo’n reep te koop. En dus stonden er rijen mensen bij de winkels van Lindt.

Niet zomaar een paar mensen, die hun snoeplust niet konden bedwingen, maar honderden mensen. In Stuttgart, in Frankfurt wachtten sommige mensen al vanaf 4 uur ’s nachts op een kans zo’n reep te kunnen bemachtigen. Voor een stuk chocola? Het moet niet gekker worden.

Ik wacht wel tot de hype is uitgewoed. Beter voor mijn lijn, beter voor mijn portemonnee.

Lui

Bron: Facebook

Zo te zien ben ik niet alleen soms een beetje lui.

Want vandaag heb ik niet zo veel zin om een nieuw blog te maken.

Dus moet het voor deze ene keer maar zo. 😉 😉 😉

Zelfs de foto maakte ik niet zelf, maar leende ik van Facebook.

Portretten

Vorige week gingen Leo en ik naar het Fotomuseum in Rotterdam. Daar is altijd wel iets te bekijken, maar dit keer gingen we speciaal voor de tentoonstelling “Je moest eens weten”.

Fotografe Cigdem Yuksel maakte prachtige portretten van Turkse vrouwen die in de jaren 60 en 70 naar Nederland kwamen. Naast de portretten waren foto’s uit hun familiealbum te zien en vertelde elke geportretteerde iets over haar ervaringen. Soms was dat een film, meestal een opgetekend verhaal.

Ze kwamen uit alle delen van Turkije, ze spraken de taal niet, misten hun familie, het dorp of de stad waar ze woonden. Ze werkten hard, als fabrieksarbeidster, schoonmaakster en voedden hun kinderen op. Maar altijd maakten ze er het beste van. Een prachtige tentoonstelling, met ontroerende verhalen van sterke vrouwen.

Daarom

Bron: Google foto’s

Ik weet niet of er iemand van wakker ligt, maar waarom zitten de leuningen van wenteltrappen in middeleeuwse kastelen en kerken altijd aan de rechterkant?

Die gebouwen moesten vrij van vijandige elementen blijven. Dus als een ridder al binnen was gekomen, moest hij ook nog eens de wenteltrap naar boven nemen. Met een lang zwaard in zijn rechterhand, dat hem dan danig in de weg zat. En ook naar beneden is een zwaard dan een hinderlijk iets. voor een beetje ruimte moest je in de buitenbocht gaan staan en kom je in het blikveld van de tegenstander.

Zou het echt waar zijn? Ik weet het niet, maar ik haalde deze informatie van onze scheurkalender. Voor gidsen natuurlijk altijd leuk om te vertellen. Een onnuttig weetje, maar wel grappig.

Geen verspilling

Bron: Facebook / Google

Om verschillende redenen is het niet juist om voedsel te verspillen. Er is nog te veel honger in de wereld en we moeten zuinig omgaan met hetgeen de natuur ons levert.

Supermarktketen Lidl laat in België een fabriek misvormde groenten verwerken tot prima soep. De soep wordt verkocht in de filialen van Lidl in emmertjes van één liter, zodat voedselverspilling wordt tegengegaan.

Want die groenten zij dan wel een beetje vreemd van model, dik, dun, krom of gevlekt, het is nog steeds prima groenten. En verwerkt in een soep is er natuurlijk niets meer van te zien. De smaak blijft prima.

Afgelopen vrijdag gaf Annemarie op haar blog een vrijwel identieke tip, natuurlijk wel op kleinere schaal. Maar het principe blijft hetzelfde. Restjes groenten verwerken tot een soep of saus, zodat er geen eten weggegooid hoeft te worden.

Mooi initiatief van Lidl en voor ons eigen huishouden ga ik de tip van Annemarie gebruiken.

Handigheidjes

BussyBessy vroeg om handige tips. Handigheidjes die we regelmatig gebruiken om ons werk in huis en tuin of gewoon, ons dagelijks leven, gemakkelijker te maken. Tips, die wil ik altijd wel. Ik verzamel ze vooral via Instagram, maar ook via Pinterest.

En omdat we nu zo langzamerhand richting kerst, en de daarbij behorende baktijd gaan, deze keer drie tips in één keer. Drie sites die omrekentabellen geven. Handig om zo’n Amerikaans recept om te zetten naar de ons bekende maten en gewichten. De laatste tabel helpt je bij het omrekenen naar de bakvorm van jouw keuze en hoe lang die dan in de oven moet.

Wanneer je op een afbeelding klikt, word je doorgestuurd naar de betreffende Instagram-link.

Taal

In een krantenartikel zegt een 15jarige dat “hij zelf wel bepaalt hoe hij iets schrijft”. En daar sta je dan als leerkracht. Toen mijn generatie op school zat, had je niet het lef om te doen wat je zelf wilde. Links schrijven was uit den boze. Je leerde mooie ophalen, dunne lijntjes en vooral … tussen de lijnen blijven.

Maar nu zou je dus moeten kunnen doen wat jou het beste lijkt. Ja, dat weet je natuurlijk al prima als puber. Dan maak je ook je eigen taal. Als ik wel eens berichten zie met “straattaal”, lijkt het of ik een totaal vreemde taal lees. Ik kan er geen chocola van maken.

Dat uitdrukkingen soms veranderen, dat is van alle tijden. Gers, vet, puik, okidoki en nog veel meer is langzamerhand uit de taal verdwenen, met nog een heleboel andere woorden. En daar zijn dan weer andere uitdrukkingen voor in de plaats gekomen. Maar die ken ik niet zo goed, daar ben ik waarschijnlijk te oud voor 🙁

Wat nu ook hopeloos ouderwets schijnt te zijn, is je WhatsApp berichtje afsluiten met “groetjes”…. En een punt achter een zin zou wel heel “agressief” zijn?

Dat maakt me een beetje recalcitrant. Hoe ik mijn whatsappjes afsluit, maak ik nu toch echt wel zelf uit.

Nou ja…..! Ze kunnen me wat, DE GROETEN !! PUNT UIT !!

Kijk nou

We hebben helemaal geen plannen om een nieuwe auto te kopen. Maar ja, je komt weleens wat tegen op het grote wijde web en dan denk je bij jezelf: “dat is een leukertje. Die wil ik wel hebben”.

Maar nee, voorlopig dus nog niet. Maar als reclamefilmpje toch wel geinig en leuk om even te bekijken.

Als de clip niet start, dit is de link