Category Archives: foto’s van anderen

Nooit tevreden

Posted on by
5

Het klinkt dramatisch, maar zo veel drama is het niet. Er viel me gewoon iets op.

Met de komende Paasdagen in het verschiet wemelt het internet van de recepten. Het een nog luxer dan het andere. Voor paasbrood, desserts, soepen en nog veel meer. En natuurlijk voor allerlei soorten eiergerechten. Met in de hoofdmoot gevulde eieren.

Bron: Google fotos / Flying foodie

Die vind ik zelf altijd heerlijk en staan straks dus bij ons ook op tafel. Maar ineens zag ik dat het niet meer gewoon wit met gele eieren moest zijn, maar dat er allerlei kleurtjes op het toneel verschenen.

Niet alleen eieren met vullingen in rood en groen, met garnalen of kip, maar ook eieren die niet meer wit waren, maar gemarineerd in bietjes- of ander gekleurd sap. Waardoor die eieren ineens een soort zuurstokkenkleur hadden. Het zal best wel smaken, maar waarom toch?

Waarom moet het nou toch allemaal anders dan de natuur het heeft bedacht? Ik vraag me af, wat is er mis met het gewone gevulde ei?

Film

Posted on by
5
En Fanfare, een film van Emmanuel Courcol

Afgelopen week zagen we twee films, beide met muziek in de hoofdrol.

Eerst gingen we naar En Fanfare, een feelgood film met veel muziek. Klassieke orkestmuziek en de hoempapa van de fanfare uitde titel. Over twee broers (Bernadin Lavernhe en Pierre Lottin) die toevallig van hun wederzijdse bestaan horen.

Op een nogal lastige manier worden de mannen tot elkaar veroordeeld en raken ze zeer betrokken bij hun beider levens.

Een film met een lach en een traan, maar ook met twee compleet verschillende werelden die elkaar ontmoeten en elkaar soms afstoten.

Mooi verfilmd, goed gespeeld en met een heel ontroerend einde.

Creatief

Posted on by
6

Had ik laatst een foto van een japon, helemaal gemaakt uit reclametassen. Dat was al uiterst creatief, maar dit mag er ook zijn.

Bron: Instagram / Davidszauder

Er zijn meer ontwerpers die met veel geduld en vakmanschap mode uit papier maken, denk aan Iris van Herpen. David Szauder, de ontwerper van deze japon, is van vele markten thuis.

Al moet je natuurlijk wel beschikken over enorm grote landkaarten, dan wel met lijmpot en atlassen allerlei kaarten aan elkaar plakken.

Ik denk niet dat je deze japon zo even gauw aanschiet om naar een feestje te gaan. Het is een kunstwerk op zich en door alle ruches en plooien krijgt het model een soort van “aardoppervlak”.

Praktisch? Nee, beslist niet. Maar ik vind dit wel een schitterend kunstwerk. Creativiteit van de bovenste plank.

Brood

Posted on by
9
Bron: Facebook /David Cuval Art

Nee, geen nieuw recept, geen foto van een eigen gebakken brood.

Maar wel een foto, die ik vond op Facebook, van een muurschildering in Sasha Korban in Kutaisi, Georgië.

Een oude vrouw bakt brood. Ze mengt meel, water, zout en misschien nog wat honing, gewoon op de houten tafel waaraan ze later het brood zal snijden. Zonder (digitale) weegschaal, zonder thermometer, zonder geprint recept.

Gewoon, zoals ze dat al vele jaren deed, geleerd van haar moeder of haar grootmoeder. Die het ook weer geleerd hadden van hun moeders en oma’s. En hopelijk leerde deze oma het weer verder aan haar dochters en kleindochters. Zo ontstaan tradities.

Het is een heel eenvoudig beeld, maar het vertelt zoveel.

Eerste keer

Posted on by
17

Hoe ouder je wordt, hoe minder dingen “voor het allereerst” gebeuren. Die allereerste keer maakt indruk, maar naarmate je ouder wordt is er steeds minder iets totaal nieuws.

Bron: Google fotos / Wikipedia

Toch ervoeren Leo en ik afgelopen zaterdag toch nog zo’n “de allereerste keer”. We gingen met de Metro en de Randstadrail naar Den Haag.

Deden we dat dan nog nooit? Ja, natuurlijk, ontelbare keren. Maar deze keer wachtten we op een speciale rit. Al om half elf zaten we in het zonnetje op een bankje op station Leidschenveen, te wachten op lijn 3 uit Zoetermeer. We lieten er een aantal doorgaan, want het was niet die lijn 3 die we wilden.

En ja, precies op tijd kwam het voertuig bij de halte aan. De bestuurder liet de bel eens extra tingelen en bij binnenkomst hoorden we “beste reizigers, u bevindt zich in lijn 3 naar Loosduinen”.

We hadden hem natuurlijk al lang herkend. Die trambestuurder was onze eigen oudste zoon. Hij heeft een carrièreswitch gemaakt van kantoorbaan naar trambestuurder bij de HTM. En deze keer reden we dus voor het eerst met hem mee.

We zochten een plaats vlak achter de cabine en keken mee hoe hij dat grote voertuig over de rails reed, door de Haagse tramtunnel en het drukke Haagse verkeer op weg naar Loosduinen.

Het was een gewone en toch bijzondere rit. Met nog even een praatje bij de eindhalte, terug richting Rotterdam en een extra omroep “voor de passagiers die met de Metro naar Rotterdam willen”.

Voor onze zoon is het inmiddels gesneden koek en hij heeft erg naar z’n zin. Leuk om dat mee te maken.

Winkel

Posted on by
7

Wie Berlijn bezoekt, gaat ongetwijfeld ook op zoek naar leuke en bijzondere winkels. Op allerlei sites kun je daar -al naar gelang je belangstelling- berichten over vinden.

Hoe ik nou op deze winkel kwam, is me niet meer duidelijk. Ik heb de zaak van Paul Knopf nog nooit bezocht en naar Berlijn gaan staat niet in de planning. Toch leek het me zo’n bijzondere winkel, dat ik er een blog aan wijd.

Een zaak met alleen knopen, in allerlei maten, kleuren, vormen en uitvoeringen. Een website over alleen maar knopen: de literatuur, de geschiedenis , de vorm en het formaat van knopen.

Bron: Google fotos / www.paulknopf.de

Het lijkt saai, maar wie zelf naait, weet dat juist knopen een model kunnen opkrikken. Een gewone witte bloes wordt bijzonder met gekleurde knoopjes en bijpassende kleuren knoopsgaten. Een bruidsjurk wordt een japon met speciale knoopjes, die versierd zijn met glitter of juist mat gekleurd.

Dus wie binnenkort naar Berlijn gaat, wil er misschien wel eens even gaan kijken.

Creatief

Posted on by

Sommige mensen kunnen van (bijna) niks iets heel leuks maken. Soms zie je dat voorbij komen op Facebook of Instagram, zoals bijvoorbeeld dit filmpje, dat laat zien hoe Cait van een stapel reclame boodschappentassen een baljurk maakt.

Bron: Instagram / CaitConquers

De tassen lijken me van een non-woven materiaal te zijn en ze zijn uiteraard bedrukt met het logo en de naam van het bedrijf.

De rok bestaat uit meerdere banen en heeft een leuke achterkant, waar Cait met heel veel fantasie een soort sleep van het logo heeft gemaakt.

Het lijfje bestaat uit de banden van de tassen en als baleinen werden “tiewraps” gebruikt.

Het resultaat is een vrolijke knalrode jurk. De onvermijdelijke reclame stoort eigenlijk niet eens.

Ik denk dat deze jurk op een modeshow hoge ogen zou gooien.

Altijd handig

Posted on by
Bron: Instagram / Wonderful-World-English

We spreken allemaal wel een woordje Engels. Maar zelfs als je je verdiept hebt in die taal, kom je wel eens voor raadsels te staan.

Dat wat we dagelijks gebruiken mag dan voor ons heel logisch zijn, maar hoe noem je dat dan in het Engels?

Die can-opener was niet zo’n probleem, maar een ladle of een masher? Zie je meteen was er bedoeld wordt of weet je het woord op te lepelen als je zoiets zou willen kopen?

Ja, tegenwoordig is internet en Google geduldig, maar vroeger was het soms een heel gezoek.

Bijzonder

Posted on by
Bron: Facebook / Recycled, Resored, Re-purposed, Re-used

Ik zag deze trap op Facebook. Geen idee waar, in welk gebouw of wie de architect is.

Gewoon een heel bijzondere en mooie trap.

Een trap om elegant af te lopen, maar vooral een trap om langzaam naar boven te gaan en op elke tree te genieten van dit fraaie ontwerp.