Of Engeland uit de EU stapt en hoelang dat nog gaat duren, ik weet het niet. Mocht je de Engelse kranten geloven, dan was dat het gesprek van de dag. Maar in de pubs waar wij een biertje dronken leek dat alles niet zo van belang. In alle zaken stonden de TV’s aan met sport. Aan de ene kant honkbal, aan de andere kant voetbal. Het geluid op “mute” en verder een muziekje. Voeg daarbij het geroezemoes van tientallen gesprekken en je krijgt een heel speciaal en gezellig sfeertje. Geen ober die naar je toekomt, nee… . Je moet zelf naar de bar, een biertje bestellen en meteen betalen, boter bij de vis. Leo wist niet zo goed welk bier hij nou zou nemen. In één zaak was er keus uit wel twaalf verschillende merken. Geen probleem, hij mocht even voorproeven. Er werd een bodempje in een klein glaasje getapt. Hij nam een bitter en gehopt bier en voor mij kwam er een wat bloemige pale ale op tafel. Of cider, wat ik ook heel lekker vind. Op de een of andere manier voelden wij ons heel erg thuis, hoewel we in Rotterdam niet zulke cafégangers zijn. En wie vindt in Rotterdam nou nog zo’n mooie deur?
Category Archives: Europa
In Londen…
…gingen we ook naar de Wallace Collection. In het prachtige Hertford House huist een enorme kunstverzameling, bijeen gebracht in de loop van vorige eeuwen. De verzameling is zo groot dat je wel een paar dagen rond kunt lopen. Enorme zalen met een zeer uitgebreide en diverse collectie van schilderijen, zilverwerk, wapens en antieke meubelen. Alles smaakvol en sfeervol tentoongesteld.
Deel dit op:
Wat doe je….
…Londen? Nou in ieder geval minstens één keer queuen, in de rij staan.
En wij stonden hier in de rij voor de Churchill War Rooms, een museum ingericht onder Whitehall. Het zijn de originele vertrekken waar Churchill en zijn staf de oorlog leidde. In allerijl ingericht en net op tijd klaar voordat de “Blitzkrieg” op 7 september 1940 begon. In een betrekkelijk kleine ruimte werkten, leefden, aten en sliepen diverse generaals, stafhoofden, secretaresses en Churchill en zijn vrouw zelf. Alles natuurgetrouw gereconstrueerd en levensecht. Voor ons is het bijna niet te bevatten dat mensen daar weken achtereen leefden zonder daglicht te zien, zonder te weten hoe het in de stad zelf toeging. Ik heb er wel vaak over gelezen, maar het met eigen ogen zien was fascinerend. In de kamers overal verklarende borden. Je kunt verhalen beluisteren van de mensen die er toen bij waren. Je ziet de kaarten waar de vorderingen van de troepen werden bijgehouden, inclusief de bak met gekleurde pinnetjes. Mij overviel een gevoel van claustrofobie bij de gedachte dat in één kamer zoveel mensen bij elkaar werkten. Om nog maar te zwijgen van de bedompte lucht die er gehangen moet hebben, het gebrek aan daglicht. Een stuk geschiedenis en nog niet eens zo heel lang geleden.
Deel dit op:
Net even anders…
Afgelopen week waren Leo en ik in Londen. En ondanks dat het Londens gemeentebestuur het verkeer in goeie banen wil leiden, is en blijft het een hectisch geheel. Met bewondering keken we hoe de ontelbare bussen door rijen taxi’s en dure automobielen laveerden, keurig naar de stoep kwamen als je je hand opstak. En hoe watervlug sommige fietsers links en rechts voorbij schoten. Het was ook nog eens zeer luidruchtig en hoewel we toch wat gewend zijn in Rotterdam.
Deze meneer reed op een soort DIY-fiets rond. Het leek een wielrenfiets, maar het was voorzien van een motortje, dat hevig sputterde en knalde. Een soort alternatieve solex…? Hij was er maar wat trots op en ik mocht hem dan ook -wel heel snel- even op de foto zetten. Maar toen sprong het licht op groen en broooeeemmmm… hij was weg.
Leuk bromfietsje, maar echt milieu-vriendelijk leek het me niet.
Deel dit op:
Antwerpen
Soms heb ik van één onderwerp zoveel foto’s gemaakt, dat ik het allemaal niet in één blog wil of kan proppen. Overdaad schaadt, nietwaar. Ik kan natuurlijk besluiten om dan maar niet meer daarover te schrijven, want wie zal daar om malen? Maar het soms zo leuk om het ook met anderen te delen, dat ik er dan nog maar een volgend blog tegen aan gooi 😉
De architectuur in Zurenborg in Antwerpen was overweldigend en heel veel van die prachtige huizen hadden ook heel fraaie deuren, met prachtig beslag. Niks standaard materiaal, maar telkens weer iets anders. Ook onze voorouders wilden zich profileren en dat doe je door net iets anders te laten zien. Zo van: “kijk eens wat een verfijnde smaak wij hebben!” Dus vandaag nog een foto-collage van de vele deuren en het bijzondere sluitwerk.
Deel dit op:
Antwerpen
Vroeger gingen we vaker naar Antwerpen, meestal maar voor één dag. En dat is te weinig om echt veel van de stad te zien.
Nu waren we er bijna 3 dagen en dat gaf de gelegenheid om ook in andere wijken een kijkje te nemen. Leo had in een boekje gelezen over de wijk Zurenborg, dus stapten we ’s morgens op de tram er naar toe en wandelden we op ons gemak over de Cogels-Osylei en bekeken we ook de huizen in de zijstraten.
Het was wel duidelijk, dit was een wijk met standing. Prachtige huizen van architecten die zo trots op hun schepping waren, dat ze zelfs hun handtekening op de gevel achterlieten. Eigenlijk moet je vaker door zo’n wijk lopen, want je komt telkens weer andere leuke dingen tegen. Het was erg rustig die dag zodat we heel veel foto’s hebben kunnen maken en verlekkerd naar zulke fraaie onderkomens hebben gekeken. Geen schijn van kans dat wij eens in zo’n villa zouden kunnen wonen, maar dat mag de pret niet drukken. Kijken, kijken… niet kopen is ook heel leuk, toch?
Toen we de Transvaalstraat insloegen, kwamen we bij een kruising waar vier huizen staan die de vier seizoenen belichamen. Alle vier versierd met prachtig glas-in-lood en met schilderwerk dat ook in kleur was aangepast aan de jaargetijden. Een lust voor het oog!
(klik op een foto om te vergroten)
Deel dit op:
Antwerpen
We hadden al heel veel gehoord over de dierentuin van Antwerpen, maar we waren er nog nooit geweest. Nu hadden we mooi de gelegenheid, dus meteen na het inchecken in ons hotel op de Keyserlei liepen we naar de ingang van de dierentuin, waar ons Rotterdamse Blijdorp-abonnement ons gratis toegang gaf.
De Antwerpse Zoo ligt pal naast het Centraal Station. De tuin is heel anders ingericht dan in Rotterdam en het spreekt vanzelf dat dieren uit de vroegere kolonie Kongo goed vertegenwoordigd zijn. Maar de tuin is ook mooi aangelegd en het aquarium is beslist de moeite waard om uitgebreid te bekijken. Hier geen overkoepelend waterbassin, maar diverse vensters op kleinere aquaria. Het oogt heel rustig en wij keken er onze ogen uit.
Her en der zagen we wat de dieren te eten kregen en de zeeleeuwen vertoonden hun zwemkunsten. Maar opeens schoten ze weg, het was voedertijd bleek later. Vandaar…
Deel dit op:
Antwerpen
Deze tijd van het jaar gaan we meestal naar een Kerstmarkt in Duitsland, maar dit jaar togen we naar Antwerpen. De kerstmarkt daar is minder groot als in Duitse steden, maar het gaf ons de gelegenheid ook wat meer van de stad te zien.
Rondom de Groenmarkt en de Grote markt was het ‘s-avonds behoorlijk druk, vooral rond de ijsbaan. Er werden heel veel schaatsen gepast en gehuurd. De baan is opgebouwd rondom het beeld van Pieter Paul Rubens, waardoor de arme schilder even niet al te veel uitzicht had. De kathedraal en het stadhuis waren verlicht en het oude centrum is natuurlijk altijd heel sfeervol.
Deel dit op:
Beeld
Vlak bij ons hotel in Hasselt stond dit beeld van José Vermeersch.
Een man zonder kleren, die kijkt alsof hij droomt.
Het maakte op mij de indruk van een slaapwandelaar. Want ja, zo helemaal bloot over straat is toch wel wat vreemd. Maar neemt een slaapwandelaar zijn hond dan mee? Misschien wil die hond wel over de slaapwandelaar waken en hem beschermen. Geen idee.
Ach, het is waarschijnlijk helemaal niet wat ik denk.
Dat maakt ook niks uit, want het beeld staat er prima en geeft de wandelaar nog eens stof tot nadenken.
Deel dit op:
Goed advies…
Kijk, dat is nog eens een goed advies. Geen ruzie, geen oorlog, niet kissebissen met elkaar.
Maar samen roeren in een potje, iets lekkers maken, samen opeten en plezier maken, dat kan nooit kwaad.
En hummus is niet alleen lekker, maar ook nog gezond. Win-win situatie toch?
Ik zag dit in Hasselt op een muur staan. Of de Hasseltenaren het ter harte genomen hebben, dat weet ik natuurlijk niet. Het is gewoon een advies voor iedereen.
Niet alleen voor de mensen in Hasselt, maar overal ter wereld.
Zullen we het maar navolgen?
