Ontmoeting

  Toen wij laatst in Leuven waren, zag daar ineens een mij bekende figuur staan. Aan het begin van de Mechelsestraat stond een beeld van Erasmus. Voor mijn gevoel hoort die in Rotterdam, maar snuffelen in Google leerde me dat Desiderius Erasmus in 1502 een betrekking kreeg aangeboden op de Leuvense Universiteit.Erasmus aanvaardde de aanstelling niet, maar was wel verbonden aan de Universiteit. In 1986 werd een faculteitsgebouw naar hem vernoemd.

Dus toch niet zo vreemd deze Rotterdammer daar te ontmoeten….

Bezoek waard

Leuven is sowieso al een bezoek waard, want het is ene heel gezellige stad. Met honderden cafeetjes, terrasjes, leuke winkels, een mooi stadhuis en nog veel meer.
Maar vergeet vooral niet een bezoek te brengen aan de Kruidtuin, de oudste botanische tuin van België, die al in 1738 werd aangelegd. Je kunt er heerlijk bijkomen van alle hectiek en even op een bankje je benen strekken. De systeemtuin is vrij uitgebreid en geeft een goed inzicht welke planten waar goed zouden gedijen.En is het regenachtig, dan kun je altijd schuilen in de Orangerie.

Koffiepraatje

Het maakt niet uit of je in Rotterdam woont of in Venetië. Zo nu en dan een koffiepraatje is altijd goed. Het was nog best lekker weer en met een warme jas zat je eigenlijk goed op het terras. En zo konden de dames dan weer eens bijpraten, over de kinderen, de kleinkinderne, de boodschappen die zo duur werden, de was die nog gedaan moest en …… nou over van alles!

Water

Toen wij in 2009 in Meissen waren, was het er voornamelijk koud. Maar ja, wat kun je ook verwachten zo rond Kerst? Onze gedachten gingen uit naar Glühwein en Bratwurst.Nu hebben de mensen daar heel andere zorgen, want Meissen ligt zowat onder water. Als ik de beelden op de TV zie, kan ik nauwelijks geloven dat wij daar eens gelopen hebben.  

Bron: Tagesschau.de

Zonnig

Terwijl ik dit blogje tik, tikt buiten een felle regenbui tegen de ramen. En op het nieuws hoorde ik dat dit de koudste mei sinds het begin van de waarnemingen is. Nou, daar zijn we dan blij mee. Om in herinnering te houden hoe het ook anders kan zijn, zet ik hier dan maar een foto van een zonnig Elounda (Kreta, Griekenland).

Te koud, te lang

We waren vast van plan om in Berlijn naar het Pergamon Museum te gaan. We stonden er zelfs vlak voor. Maar wij niet alleen, want dit was de lange rij wachtenden. Het zou wel één tot anderhalf uur duren voor we een kaartje hadden. En dan kon het nog wel eens even duren voor we erin mochten. Dat was ons te gortig. Zo lang wachten in die snijdende kou. Dat houden we dus voor een volgende keer. Hebben we tenminste één excuus om nog eens naar Berlijn te gaan.

Brrrrr

Ook in Berlijn was het koud. Er lag nog een flink pak sneeuw en een gure oostenwind benam ons zowat de adem. Maar de zon scheen wel volop, dus liepen we soms zigzaggen door de straten om vooral aan de zonzijde te lopen.

En op de markt was Glühwein te koop. Dat smaakte heerlijk en je werd er ook weer lekker warm van.

Thuis gekomen bleek onze vijver alweer dichtgevroren. Ik vrees het ergste voor de kikkers en salamanders. Die zullen de ijstijd wel niet overleven.

 

 

Sint Pieter

Op een zomerse dag waren wij in Rome in de Vaticaanse musea. Zelden zoveel pracht en praal bij elkaar gezien. Het duizelde een beetje na kilometers lange gangen volgestouwd met kunst. Ik was dan ook blij dat er ergens een raam openstond, zodat ik even naar buiten kon kijken. En zo ontstond deze blik op de Sint Pieter.

Zonder het enorme plein er voor, maar alsof ie zomaar tussen de bomen staat.