Rommelmarkt

Bettie is, geloof ik, nog lang niet klaar met alle rommelmarkten. Dus maak ik deze week ook maar weer eens een blogje. Met een foto uit Tartu (Estland) waar de rommelmarkt op zaterdagochtend in het park was. Met veel tweedehands kleding, schoenen en kinderen die speelgoed verkochten. Maar ook mannen die hele verzamelingen oude klokken en muziekinstrumenten in hun auto hadden. Weer anderen hadden speldjes en emblemen uit de oude Sovjet Unie te verkopen.
Maar wie verkocht nou dit? En hoe kwamen ze er aan? Van oma, die overleden is en zo graag handwerkte? Of zelf gekocht in een opwelling om kleedjes te gaan haken? Ik zal het wel nooit weten….
Kijk ook even bij Bettie voor nog meer rommelmarkt.
 

 

 

Rommelmarkt

Zoals ik vorige week al schreef, wij houden van rommelmarkten. We kijken graag naar spullen die anderen niet meer willen hebben. Nemen ze in onze handen, bekijken ze van alle kanten en besluiten dan dat het toch niet helemaal…. Al doe ik dat soms met spijt. Want zeg nou zelf, zo’n schattig winkeltje, daar wil je als volwassene toch ook nog wel mee spelen. Maar ja, het paste niet meer in onze bagage toen we uit Eschwege (Duitsland) terug gingen. Maar gelukkig heb ik nog de foto.
Wie ook zo graag naar de rommelmarkt gaat, kijkt deze weken even elke donderdag (of vrijdag) bij Bettie. Daar vind je nog veel meer niet te versmaden spullen.

Bordjes

Gelukkig ben ik niet de enige die zo her en der vreemde bordjes fotografeert. Bettie wijdt er deze weken een serie aan en ik dacht dat dit ook wel paste. In Cornwall vond ik dit uithangbord bij een pub. Dat spelletje heet bij ons tik-tak-tor en als naam van een pub vind ik dat een beetje vreemd. Maar ja, als het bier (of de koffie) maar goed is, toch? Al kan ik me dat nou weer niet herinneren…

Zo is het beter te zien

Rommelig

Zomaar een hoop kabels, op de kade gesmeten. Wachtend op…. ja op wat? Op een bootje om op het droge te trekken, op visnettn om binnen te halen, of gewoon om later weer aan boord te nemen? Ik zal het wel nooit weten, maar wat doet het er toe…

D-Day

Dit bijna verlaten strand in Normandië was vandaag exact 70 jaar geleden aanzienlijk drukker en zeker niet vredig. Het is het strand, waar op 6 juni 1944 de geallieerden landen en waar het begin van het einde van de 2e Wereldoorlog werd ingeluid.
Nu ligt het strand van Arromanche er verlaten bij. Maar wie goed kijk,t ziet nog de resten van de landing.
 

Verzonken in het zand liggen her en der betonnen caissons, die gebruikt werden om een kunstmatige haven aan te leggen.
Hier vonden vele jonge mannen de dood. Ze worden anoniem geëerd met vele plaquettes en monumenten, maar dat heeft het verdriet van hun ouders en geliefden niet kunnen uitwissen.
Ook vandaag zullen er weer vele kransen gelegd worden. De oude veteranen zullen terug denken aan deze afgrijselijke dag. We danken er onze vrijheid aan, die velen betaalden met hun leven.

Bakken en bordjes

Kort nadat ik mijn eerste schreden op internet zette, ontmoette ik (virtueel) Bettie. Het klikte meteen en daar is een leuke vriendschap uit ontstaan. Uiteraard volgen we elkaars blog, ook op Pinterest komen we elkaar tegen. Maar niet te vergeten hebben we al veel gezellige dagen met elkaar doorgebracht. Meteen als we elkaar op het station gevonden hebben, start het gesprek en pas bij de laatste afscheidsknuffel verstommen we. Zo waren we vorige week nog in Amsterdam, favoriete stad waar altijd wel wat te zien is. Van de Noordermarkt tot Worldpressphoto. En regen, sneeuw of zon, dat maakt niet uit! We hebben altijd een prima dag!

We houden allebei van snuffelen op rommelmarkten en als ik hier bij de 2e hands boekenkraam een meisjesboek tegenkom, denk ik onmiddellijk aan Bettie. Zo zijn er al een paar boeken naar Hoorn gestuurd. Vorige week stuurde Bettie mij het door haar gewonnen boek Rutger Bakt. Met op de doos een superleuk gedichtje, ook al zo’n gezamenlijke hobby. Net als het fotograferen van van alles en nog wat. Ik denk dat als we ons fotoarchief naast elkaar leggen, we bijna identieke foto’s tegenkomen.

Bettie stuurt regelmatig een foto in voor Stuureenfoto en ik doe weer mee met haar fotothema’s. Het is een ware kruisbestuiving 😉 😉 Zo nam ik deze foto, een aantal jaren geleden in Hasselt. Komt vast nog wel eens van pas, dacht ik toen. En nu past dit gezellige bord ineens helemaal bij Bettie’s thema “Bordjes”.
En Bettie, jammer dat Hasselt iets te ver weg is, ander gingen we hier toch wel eens kijken….

 

Niet alleen voor vrouwen

Waren tassen vroeger vooral een attribuut  voor vrouwen, tegenwoordig zie je steeds meer mannen met een tas. Ze hebben natuurlijk ook meer mee te nmen dan vroeger, want een beetje man-van-deze-tijd gaat niet meer op weg zonder laptop of tablet, smartphone, flesje water. En waar laat je dat dan? Juist, in een tas. Dus zullen mannen misschien wel vallen voor deze mooie herentas, gespot on Luik.Een kek hoedje en mooie schoenen en meneer is helemaal klaar voor de wereld 😉

Mocht je ook een mooie tas gezien hebben, je kunt je foto ervan deze week plaatsen bij Stuureenfoto.

Regenboog

Zo’n etalage trekt natuurlijk onmiddellijk de aandacht. Een regenboog van lederen handschoenen. Ik wist niet dat ze nog verkocht werden. Het leek me zo ouderwets. Maar ja, dit is dan ook in Brussel, waar de dames net iets chiquer zijn en dus niet zonder handschoenen de deur uit gaan. En ja, ze moeten natuurlijk qua kleur wel matchen met de tas en schoenen. Dus wat heb je nou aan één paar?