| Och, wat regende het in Berlijn op die zondag in november. En dan is het geen gezellige stad. Alles dicht, bedompte bussen en trams. En foto’s maken was ook geen pretje. Zo’n bruisende stad pruttelt dan een beetje tegen.
Maar toch maakte ik deze foto. De Fernsehturm, weerspiegeld in een groot, grijs kantoorgebouw aan de Alexanderplatz. En daarna een café gezocht, waar we bij konden komen en onze natte spullen lieten drogen. |
 |
Category Archives: Europa
Wirwar
Venetië met al zijn kanalen, bruggen, smalle steegjes en kriskras lopende straatjes is het voorbeeld van één grote wirwar. Je moet goed opletten, want voor je het weet ben je er verdwaald.
Wirwar is ook het thema bij Stuureenfoto deze week. Heb je een foto, die past in dat thema, doe dan mee.
Deel dit op:
Eenzaam?
Kijkt ze zomaar uit het raam, verwacht ze iemand of is het eenzaamheid?
Ik zal het nooit weten, want ik sprak haar taal niet en zij niet de mijne. En hadden we wel kunnen praten, dan durfde ik toch ook niet rechtstreeks te vragen wat haar gedachten waren.
Deel dit op:
Het weer
Weet je niets meer te zeggen, begin dan over het weer. Succes verzekerd! Want er valt altijd wel iets te klagen, te droog, te nat, te koud of juist weer net te warm.
Gelukkig hebben we er wel veel over te vertellen, maar kunnen we er niets over beslissen. Maar een inspiratiebron is het zeker.
Deze foto maakte ik om toch echt te bewijzen dat we het koud, heel koud, hadden gehad in het noorden van Duitsland. En het was toch al half mei.
Bij Stuureenfoto is het weer ook onderwerp van gesprek. Neem er een kijkje en doe mee als je wilt.
Deel dit op:
Overbodig
Ach ja, we kopen allemaal wel eens iets in een opwelling. En zo zal dat met deze spullen ook wel gebeurd zijn. Maar dan blijkt het toch niet zo goed te passen bij je andere glazen, zijn ze niet zo handig, hou je eigenlijk niet van engelen…. en dan besluit je dat het allemaal overbodig spul is. Hup, weg ermee! En zo komt het op de rommelmarkt terecht.
En zoals gebruikelijk is “overbodig” deze week ook het thema bij Stuureenfoto. Doe je ook een keer mee?
Deel dit op:
Prijzen
Telkens realiseren we ons hoe duur buiten de deur eten in Nederland is. In Frankrijk gingen we vaak ‘s-middags lunchen. In zo’n klein restaurant, zonder sterren of capsjones. En telkens werden we verrast door de kok.
Dit was bijvoorbeeld zo’n menu. Alles vers bereid, met paté vergezeld van een heerlijke uiencompote. Daarna koolvis in een mooie saus, met aardappelen en kastanjes. Toe een superluxe koffie met mini taartje, ijs en île flottante. We dronken er een karafje witte wijn bij. Water werd meteen van het huis geserveerd.
Wil je weten hoeveel we moesten, afrekenen? Nog geen 35,00 euro, voor twee personen. Dat valt toch mee, nietwaar? Kom daar hier eens om….
Deel dit op:
Auto’s
Alweer een tijdje geleden ging ik met schoondochter naar Apeldoorn. Voornamelijk voor de tentoonstelling over Sisi, maar we keken ook nog wat verder rond op Paleis Het Loo.
Zo kwamen we in de stallen terecht, waar verschillende auto’s van de Koninklijke familie stonden gestald. Nee, helaas niet de Ferrari van Bernhard, maar wel deze rode auto. Een grappige trapauto, die prins Claus gemaakt heeft voor zijn kinderen. Wat moet dat leuk zijn geweest, om rond Drakesteijn te “scheuren” in je eigen autootje.
Kijk ook eens bij Stuureenfoto, waar het weekthema natuurlijk ook auto’s is. En doe ook mee, want iedereen is welkom.
Deel dit op:
Verlaten
We huurden een gite in Frankrijk. Een oude molen, prachtig gerestaureerd en aangepast aan de wensen van deze tijd. Het adres was zo afgelegen, dat we het alleen met de coördinaten op Google Earth konden vinden. Wat je noemt “een heerlijk rustig adres”. Zo rustig zelfs, dat we er geen telefoonverbinding hadden. Wifi, dat dan weer wel…
Maar het was er heerlijk. ‘s-Morgens meteen het bos in en ‘s-avonds een prachtige sterrennacht. En de maan natuurlijk. De eerste nacht scheen hij recht in ons gezicht, want dikke gordijnen, daar deed de eigenaar niet aan. Natuurlijk waren er wel luiken, maar dat vind ik zelf altijd nogal een opgesloten gevoel. Die lieten we dus open.
En als extra bonus die schitterende bloedmaan, waar we bijna de hele nacht koukleumend voor het raam of warm ingepakt onder het dekbed naar hebben liggen kijken. Het was maar een week, maar met heel veel herinneringen.
Deel dit op:
Tussenin
Bij de kerk van Saint-Bonnet-le-Chateau keek je uit over de Auvergne. En daar zag ik op deze steen dat we precies tussen Amsterdam (links) en Rome (rechts) stonden. Hemelsbreed waren beide steden 780 kilometer verder.
De weg naar Rome ligt dus helemaal niet tussen Keulen en Parijs…
Deel dit op:
Hout
Zo’n mooie stapel hout als voorraad in de tuin. Dat moet een goed gevoel geven. Dan weet je dat je lekker warm de winter doorkomt. Avond na avond genieten van flakkerende vlammetjes in de houtkachel of open haard. En dan is het met recht goed rusten na noeste arbeid.
Er is natuurlijk ook van alles mee te maken. En dat hoop ik terug te zien bij Stuureenfoto, waar hout ook het weekthema is.
