 |
In Japan staat op elke hoek van de straat wel een automaat. Je kan er van alles uit krijgen, warme en koude dranken, snoep, etenswaren, sigaretten,
Maar deze automaat op het Ueno-station in Tokyo vond ik wel heel bijzonder. Gehaaste reizigers kunnen er hun dagelijks rantsoen vitamine-pillen uithalen. |
Category Archives: Azië
Boeddha
 |
Overal in Azië kom je tempels tegen met beelden van Boeddha.
Maar deze Boeddha met de 1000 armen in de Linh Pouc Pagode in Dalat (Vietnam) maakte wel erg veel indruk. |
Deel dit op:
Plein van de Hemelse Vrede
 |
Toen ik Bettie’s verslagen over Beijing las, kreeg ik meteen weer zin om naar China te gaan. Maar omdat tussen droom en daad altijd wel bezwaren liggen, dan maar deze week een foto die ik in december 2003 maakte van man en zonen op het Plein van de Hemelse Vrede in Beijing. |
Deel dit op:
Comfortabel…?
 |
Toen wij in 2002 in Birma waren, reden overal dit soort taxi’s. Er kon één persoon naast de chauffeur en de rest achterin. Je zat er niet altijd even lekker in, maar we hebben heel wat afgelachen in zulke karretjes. |
Deel dit op:
Dorpsfeest
 |
Een dorpsfeest in Zuid-China. Er was niet alleen muziek en veel eten, maar iedereen had zich zo mooi mogelijk aangekleed. We keken onze ogen uit.
|
Deel dit op:
Claustrofobisch
| Dit deed niemand van ons westerlingen na. Een Vietnamese jongen, die voor de toeristen showde hoe je een Cu Chi tunnel in moest.De opening was niet groter dan een A4-tje.
Je kon de tunnels wel in, maar dan waren ze ietsjes groter, maar nog steeds claustrofobisch nauw. |
|
Deel dit op:
Wonderboom?
| Dit is een Ricinus, ook wel wonderboom genoemd. Een mooie, maar venijnige plant, want van de zaden kan men namelijk een zeer zwaar gif maken. Ook wordt er wonderolie uit geperst.
Toevallig las ik deze week een detective, waarin een moord werd begaan met het gif uit deze plant. |
 Wonderboom? |
Deel dit op:
Hollands plaatje
|
 Hollands plaatje |
Wie denkt dat dit een stukje nieuwbouw ergens in Nederland is, vergist zich. Dit Hollandse plaatje bevindt zich aan de andere kant van de wereld, in Nagasaki (Japan). Daar is nog veel Nederlandse invloed te bemerken, doordat de Nederlanders er een handelsnederzetting hadden van 1600 tot 1854. Die is weer helemaal nagebouwd en te bezichtigen. Nederland was toendertijd de enige schakel tussen Japan en de westerse wereld. |
Deel dit op:
Gymnastiek en examen
|
|
In 1997 waren we voor het eerst in China. We keken onze ogen uit en een aantal zaken trokken vielen ons in het bijzonder op.
Vanuit ons hotel kijken we uit op de binnenplaats van een school, tenminste dat denken we. We zien hordes jonge mensen ’s morgens met tassen aankomen op ontelbare fietsen. |
|
Dat beeld verschilt niet van een school bij ons. Maar hier dragen alle jongens en meisjes een uniform en heerst er duidelijk een strenge discipline. |
|
Deel dit op:
Reisherinnering: sojasaus?
In 1997 gingen Leo en ik voor het eerst naar China. Dit is een herinnering aan onze eerste dag in Sjanghai.
| Meteen als we het vliegveld van Shanghai verlaten, overvalt me de volkomen tegenstelling met wat ik verwachtte te zien. De wegen zijn ruim, vol met auto’s en lage huizen zie je niet. Wel flats, de een nog hoger dan de andere. Het enige waarin deze stad, zo op het eerste gezicht, verschilt met een westerse stad zijn de reclameborden langs de weg. De opschriften zijn niet te lezen voor ons, alhoewel ook daar de westerse reclames intussen oprukken. Volop Coca Cola, Pepsi en andere bekende merken. Ik voel me teleurgesteld. Daarvoor ging ik niet naar China. Ik had gedacht typische oosterse huizen aan te treffen. Toch realiseer ik me dat dit het China van nu is. Snel veranderend en op weg naar de 21e eeuw. Ik vraag me af of we eigenlijk toch nog te laat zijn? Zullen we nog wel iets van het oude China aantreffen? Maar goed, we zijn moe van de reis en moeten duidelijk even acclimatiseren. Ik laat het allemaal maar op me af komen. |
 gescand uit ons fotoboek |
| De bus zoekt intussen zijn weg door het drukke verkeer, waar nauwelijks regels te ontdekken zijn. Alles rijdt kriskras door elkaar en de chaos lijkt enorm.
In het hotel wacht me alweer een teleurstelling. Of nou ja teleurstelling. Ik had een heel ander hotel verwacht. Kleiner, authentieker, viezer misschien wel. Maar gelukkig is het schoon, zeer schoon zelfs en van een bijna overdadige luxe. De kamer is ruim, voorzien van radio, tv en een zitje. In de badkamer hangen badjassen, er staan slippers en een hele schaal met zeepjes, kammen, tandpasta en badschuim. We frissen ons even op en komen even later op de kamer van de reisleidster bij elkaar om het programma door te nemen. En dan kunnen we er op uit. |
|
