Nee, geen nieuw recept, geen foto van een eigen gebakken brood.
Maar wel een foto, die ik vond op Facebook, van een muurschildering in Sasha Korban in Kutaisi, Georgië.
Een oude vrouw bakt brood. Ze mengt meel, water, zout en misschien nog wat honing, gewoon op de houten tafel waaraan ze later het brood zal snijden. Zonder (digitale) weegschaal, zonder thermometer, zonder geprint recept.
Gewoon, zoals ze dat al vele jaren deed, geleerd van haar moeder of haar grootmoeder. Die het ook weer geleerd hadden van hun moeders en oma’s. En hopelijk leerde deze oma het weer verder aan haar dochters en kleindochters. Zo ontstaan tradities.
Het is een heel eenvoudig beeld, maar het vertelt zoveel.
Mooi, zo’n oeroude eenvoudige handeling.
Mooi. En knap gedaan door de schilder!
Van naan tot pita en van flatbread tot roti: overal ter wereld zijn er verschillende soorten platbrood wat men al eeuwenlang op deze eenvoudige manier kneedt en bakt in met hout gestookte oven of op hete plaat of steen.Ik heb het al tijdens vele rondreizen mogen aanschouwen en gegeten bij zeer gastvrije mensen aan lange feestelijk gedekte tafel gedecoreerd met uit de boomgaard geplukte vruchten zoals granaatappels en citrusfruit en schalen vol lekker eten met het nog warme platbrood.
Waaraan ik meteen terug moest denken bij het zien van deze prachtige muurschildering.
Prachtige muurschildering.
Wat ik van brood bakken op een cursus heb geleerd is dat je moet leren voelen hoe het deeg is en dat je geduld moet hebben.
Zo echt, zo mooi..
Lie(f)s.
goed begin van deze zonnige zondag met een poëtische blog over zelf brood bakken!
Het is prachtig! Zowel de muurschildering als de traditie.
Het is inderdaad erg mooi afgebeeld. Zelf gebakken brood heeft toch wel wat…
Noem dat maar eenvoudig! Erg mooi.