In 1988 gingen we met onze toen nog tienerkinderen naar Weissenborn, in Duitsland. Het was de laatste plaats voor de Oostduitse grens.
Toen we aankwamen regende het, ook de volgende dag nog. Maar het werd alsmaar kouder, er hingen inmiddels ijspegels aan de waslijn. En toen we de volgende morgen naar buiten keken was de wereld helemaal bedekt onder een dikke sneeuwdeken. En onze auto onder een dikke ijslaag verborgen.
En het bleef sneeuwen. We konden niet weg, moesten in het dorp onze boodschappen halen. We waren ingesneeuwd. Och, eigenlijk wel een leuk avontuur.
Toen was er nog een kruidenier, een slager, een bakker in het dorp. Dus honger hoefde we niet te lijden. Na een paar dagen kende men ons al een beetje. De kruidenier, altijd gekleed in de zelfde dikke trui, maakte al snel een praatje. We roken waar er gebakken werd en hoorden varkens schreeuwen en koeien loeien.
En natuurlijk genoten we van de natuur rond om het dorp. Het was er nog zo puur, zo ongerept. Je kon er heerlijk wandelen, wat we dan ook volop deden.
Als we ’s middags bij het café wat gingen eten, kregen de jongens al meteen een groot glas Malzbier voorgezet en Leo een bier, met mooie schuimkop. We aten schnitzels, bratwurst, sauerkraut en grunkohl en voelden ons er erg op ons gemak.
Zomaar een herinnering aan een leuke vakantie.
Leuk Els en ik herken het een beetje. Huisje gehuurd in de Ardennen in de winter vanwege het feit dat de zomervakantie niet doorging omdat een van de jongens een been had gebroken. We raakten ook ingesneeuwd en gingen iedere ochtend lopend, Floor op de slee, boodschappen doen in een nabijgelegen dorp. Onvergetelijke herinnering.
@’was’!
Lie(f)s.
Ook toen wat ’t echt leuk/fijn…!
Lie(f)s.
Mooi al die herinneringen, maar jullie zijn zo te lezen wel weer goed thuisgekomen.
Kan me er wel iets bij voorstellen dat je mooie herinneringen hebt aan deze vakantie in Duitsland en zeker met zo’n pak sneeuw.
Wij toerden met de auto in jaren ‘80 door het Ertsgebergte/Vogtland en de grens over naar Tsechië.We verbleven elke dag op ander adres(Zimmerfrei)die gemoedelijke sfeer treffen we nog altijd aan bij onze oosterburen waar we nog jaarlijks komen voor korte vakanties dicht bij huis
Mooie herinneringen aan een mooie vakantie. Die heb ik ook toen ik met mijn ouders op vakantie ging.
Altijd onthouden!
een bijzondere vakantie met het hele gezin in de sneeuw, die jullie mooie herinneringen opleverde!
Prachtig verhaal!
Nostalgische groet,
Om te koesteren, zulke herinneringen!
En die herinneringen neemt niemand je meer af!