Ik weet niet hoe het komt, maar ik ontdek ineens allerlei borduurwerk op internet. Misschien ligt het aan het algoritme, misschien valt mijn oog er vaker op. Maar in ieder geval vind ik het geen straf. Ik kan met bewondering naar al dat handwerk kijken, voel soms zelfs kriebels om zelf weer eens naald en draad ter hand te nemen.
Maar er liggen geloof ik nog een paar UFO’s achter in een kast. Die zou ik natuurlijk eerst moeten afmaken. Al betwijfel ik of mijn werk te vergelijken is met wat ik hier voorbij zie komen. Eigenlijk zonde om het maar één keer per jaar te laten zien.
Engelsen hebben voor zoiets leuks en moois een term “eye candy”. En dat is het ook. Zo leuk om te zien, te bewonderen, even weg te dromen. En dan tot de werkelijkheid terug te keren, ik heb tenslotte nog genoeg andere dingen te doen.
Ik hou niet van borduren, maar dit is erg leuk!
Krijg geen zin om te bordure, hoe leuk dan ook.
had ik maar één zo’n kersthartje! werkelijk zo mooi! ik zou er zwaan willen beginnen, maar dat heb ik ook met haken, breien! maar andere dingen doe ik ook graag! maar ene candy blijft het!
Krijg ook weer zin in borduren..
Het zijn anders ook wel er-rug schattige borduurhartjes hoor…
Oh die hartjes… zo mooi!