Het is nogal stil in Saint Riquier, maar het is prachtig weer. De abdij staat majesteitelijk aan het plein, maar is helaas niet open. Daarnet nog wel, maar nu is het 12 uur geweest en dan… dan willen Fransen eten. Zullen wij dat dan ook maar doen? Ja, goed idee, maar waar? “Daarnet kwamen we langs een cafeetje, waar je vast ook wel wat kunt krijgen”, zegt Leo. En ja, er staan wat tafeltjes, er zitten wat mensen. Maar eten?
We duwen de deur open en krijgen meteen de vraag of we komen voor een repas? Na onze bevestigende knik worden we naar achteren verwezen. En daar rollen we bijna om van verbazing. Want achterin blijkt een flinke ruimte te zijn, die zowat compleet vol zit met merendeels mensen die hun lunchpauze hier doorbrengen.
We krijgen een plekje en gaan zitten. Meteen wordt een grote kan water geserveerd, ligt er een menu en bestek. Het dagmenu lijkt ons wel wat. We kiezen voor een hoofdgerecht en dessert. Drie gangen lijkt ons te veel.
Vrij snel krijgen we een heerlijke schotel met salade, knapperig krakende friet en “potjesvleesch”. Dat blijkt een regionaal gerecht te zijn van flinke stukken vlees van kip, konijn, kalfs- en varkensvlees in gelei. Alles is vers en ter plekke bereid. We nemen er een glas witte wijn bij. Het smaakt ons verrukkelijk. Het dessert is ook al zo lekker, een mooie crème brulée. We sluiten af met een piepklein kopje espresso. Tegen tweeën loopt de zaak leeg en vertrekken ook wij.
En dan is ook de abdij weer te bezichtigen. Groots, indrukwekkend, niet te veel pracht en praal. Maar met mooie details en schilderijen.
Geweldig, ik voel me meteen weer even een beetje in Frankrijk!
Een heerlijk vakantievertier.
Inderdaad eten waar ook de Fransen zelf eten. Die zijn meestal goed.
Dat zijn de fijnste restaurantje om te eten,
De eerste keer dat we i n Frankrijk met vakantie waren had ik gelezen dat je naar een restaurant met groot parkeerterrein en vol met auto’s moest uitkijken, daar kon je goed en betaalbaar eten. Klopte.
Een keer, op zondag, kwamen we op die manier bij een na de begrafenis maaltijd terecht. We kregen een glas en daarin ging eerst witte wijn bij het volgende gerecht rode en bij dessert iets zoets, en daarna de koffie ook ik het glas, Het eten was geweldig en de andere gasten hadden het heeel gezellig . Beetje achterin maar wel in het midden van de zaal stond het toilet, gewoon een vierkante hokje van bakstenen die van boven niet gelijk liepen en zonder dakje.
Het is ruim 35 jaar geleden mar dat soort dingen vergeet je nooit
Dit is helemaal mijn Frankrijk. Goed zuiver eten, water erbij zonder dat je er voor moet betalen en een kerk zonder pracht en praal. Heerlijk. Geniet verder.
Oh wat leuk zeg!!
Wat een ‘lekkere’ dag!
Een mooie kerk en gelukkig konden jullie naar binnen, na
Dat jullie heerlijk verwend waren tijdens je repas! Echt Frans!
Dat was een smakelijke ervaring!
Tja, de Midi is bij de meeste mensen daar nog steeds heilig… En als je dat weet kun je daar ook van meegenieten.