Na die lange rit met die enorme file komen we bij onze gite aan. De eigenaar is vriendelijk maar ratelt snel over van alles als hij het huis laat zien.

Op het laatst zegt hij wat over de poort, geeft aan dat we hem moeten optillen en dan een flinke tik moeten geven. Voilà, facilement. Pas de problèmes! Ik knik. Ja,ja, dat zal wel lukken.

Ik wil nu even rust en Leo ook. We moeten de koffers uitpakken en een beetje “kwartier maken”. En dat is altijd al een beetje lastig. Maar na een poosje is alles opgeruimd en kunnen we rustig zitten.

De volgende morgen zullen we naar Le Tréport gaan. Ik ga alvast de poort openen. Sleutel omdraaien, nou ja…, dat valt niet mee. Ik probeer het nog eens. Morrel wat aan het slot, herinner me “optillen”, maar hoe? Het is een stevig ijzeren hek. Leo erbij en wonderwel springt ineens het slot open. Auto eruit, hek dicht en op slot. Dat vind ik wel overdreven, hier zal toch niet gestolen worden…..

Als we aan het eind van de middag terugkomen krijg ik het hek met geen mogelijkheid open. Geen beweging in te krijgen. Ik bel de eigenaar, maar krijg zijn voicemail. Oh ja, dat is waar ook. Ze zouden naar de brocante in Amiens gaan. Het kan dus nog wel een paar uurtjes duren.

Leo parkeert de auto en we wachten rustig af. Maar het wordt kil en ons humeur zakt inmiddels naar het vriespunt. Dus proberen we tig keer en tevergeefs dat rot hek te openen.

Een buurman komt helpen en waarachtig, na ook diverse pogingen, springt het slot ineens open. En dan staat ook de eigenaar van de gîte ineens voor de deur. De Fransen kwebbelen er lustig op los en wij proberen de draad van het gesprek te volgen.

Ik blijk het verkeerd begrepen te hebben. Dat hek hoeft niet op slot, maar wel dicht. En, na veel grote handgebaren, uitleg waar ik niet erg veel van begrijp, weet ik dat het hek gewoon open kan. Je moet alleen de knop eerst rechts en dan links draaien, of omgekeerd. Très simple, Madame.

En dicht…. nou ja even optillen. Maar ik ontdek dat het ook gewoon met een rotklap sluit. Très simple, oui!! Alleen een foto van dat rothek, die ben ik vergeten te maken. Maar gelukkig, met hulp van Leo en Google Earth wordt ook dat opgelost.