Deze foto ontdekte ik op Facebook. Kantklosters die een enorm kanten kleed afwerkten.
Kantklossen is een bijna uitgestorven beroep geworden. Wie verwerkt er nog handgeklost kant en – nog veel belangrijker- wie kan en wil nog kantklossen?
Ik denk dat er nog wel wat oudere vrouwen in Brugge of Bretagne zijn, maar zouden die dan zo’n groot kleed willen maken? En voor wie? Want zo iets leg je toch niet meer op tafel?
Het lijkt me een kleed voor een speciale (koninklijke) gelegenheid, een kerkelijk ritueel misschien? Maar waar zal het nu opgeborgen zijn? Ik gok er op dat het in een speciale museumkast is verdwenen en nooit meer tevoorschijn zal komen.
Wel heel bijzonder om te zien en ook de vrouwen, die er geheel in klederdracht aan werken. Een beeld uit vervlogen tijd.
Dat lijkt me inderdaad onbetaalbaar. Wat een werk zeg.
Onbetaalbaar tegenwoordig! Wel prachtig!
Brugge heeft een kantschool.
Lie(f)s.
Waar zijn mensen toch allemaal toe in staat! Prachtig!
Bij een beetje meer onderzoek naar ‘kantklossen, ook op facebook en instagram te vinden, had u kunnen zien dat ‘kant’ (kloskant, naaldkant, hedendaagse kant, gebreide kant etcetera) nog steeds leeft!
De kleedjes worden nog steeds gemaak. En het is waar: vaak door oudere mensen, meest vrouwen.
Naast het oude ambacht zijn er vele groepen over de hele wereld die hedendaagse kant maken. Daartussen zitten ware kunstenaars.
Vorige maand heeft in Amsterdam Ambacht in Beeld, plaatsgevonden, waaronder ook te zien was wat er allemaal met de techniek van kantklossen gedaan kan worden. De korte workshops zaten in no time vol:
Jong en oud wilde de techniek leren.
Kijk op Facebook maar eens bij Lacetime, Experikant, Living Lace (die grote tentoonstellingen met hedendaags kant (kunst) organiseert), kant in Vlaanderen,
Kantschool Artofil, Kan’t Anders,
Op insta is nog veel meer te vinden: naast de meeste voornoemde van Facebook ook
lace lines, The west hope group, tarmot….
Kortom: kant leeft… over de hele wereld… en gelukkig niet alleen door ‘oud’.
Schitterende foto!