Einde van opslagbakjes-imperium nabij: “Tupperware van plan faillissement aan te vragen”, kopte de krant. Tja, zo’n icoon was Tupperware wel, dat er een nieuwsitem aan gewijd moest worden.
Want wie is er niet groot geworden met de vele plastic doosjes, bekers, trommels en nog veel meer? Vrijwel alle vrouwen hebben wel één of meer Tupperware-parties meegemaakt. Iedereen werd opgetrommeld en je kon voor je goeie fatsoen niet zonder aankopen weg.
Het had wel een hoog gezelligheids-gehalte. Allemaal naar oma, vriendin of schoonmoeder, even koffie met wat lekkers (toendertijd was dat niet alle dagen het geval) en dan de demonstraties. Alles scheen in en met dat plastic te kunnen. Van taart tot babywas, van vis tot wasknijpers.
Maar wat een kwaliteit was het! Dat is natuurlijk ook hun ondergang geweest. Want wat ik in de jaren 70 kocht op zo’n party, staat nu nog -vrijwel onbeschadigd- in mijn kast. Ondanks dat er heel wat keren iets in bewaard werd en in de diepvries of koelkast werd gezet.
Ach, weer een einde van een tijdperk. Er is al heel veel nieuws voor in de plaats gekomen en ook in de toekomst worden wel weer andere producten aangeprezen. Heet zoiets niet gewoon “vooruitgang”?
Ik denk dat er bijna geen Hollands huishouden was zonder iets van Tupperware in de kast! Overbodige en onbruikbare aankopen dus ook.
De kaasdoos gebruik ik nog heel vaak. Maar de botervloot heb ik weggegooid, die bleef naar ranzig ruiken na zowel gewone als vaatwas was
Vooruitgang? -> ondergang, helaas…, verkoop dan kwaliteit…
Lie(f)s.
In kringloopwinkels kom ik het ook vaak tegen.
Ja, je kon het zo gek niet bedenken of er was wel iets voor…
Maar toch heb ik ook wel onnuttige dingen gekocht destijds.
Eerlijk is eerlijk; er kan niets op tegen de kwaliteit van Tupperware!
De speciale manier waarop je nog even de lucht moet laten ontsnappen voor je de deksel echt sluit…