Je hoort wel eens klagen dat deze tijd zo onpersoonlijk is geworden. Menselijk contact, persoonlijke ontmoetingen, het wordt steeds minder. We communiceren via ons mobieltje, sturen whats-appjes en spreken elkaar nog nauwelijks… Nee, dan vroeger. Toen hadden de mensen nog echt contact. Je ging bij elkaar op visite, schreef echte brieven en ontmoette elkaar in levende lijve.
Of…. zien we iets over het hoofd? Ook vroeger waren er mogelijkheden om zeer onpersoonlijk contact te hebben. Wie regelmatig “Liefde van toen” volgt, weet wel beter. Kijk maar naar deze kleine, akelig kille en onpersoonlijke advertentie.
Geen man met pit, geen persoon om lang om te treuren, lijkt me.
Marie heeft hopelijk al gauw een echte lieverd gevonden.
Nou, duidelijke man in ieder geval. Marie wist meteen hoe het zat en de rest van de lezers ook 🙂
Dat is wel een hele bijzondere advertentie. Het was eigenlijk heel leuk die kleine annonces in de krant, veel werk om te lezen als je iets van spullen zocht maar met wat geduld kon je iets kopen wat je zocht.
Mijn partner heb ik ook gevonden via een contactadvertentie, alweer 26 jaar geleden.
Misschien had de man het Marie al honderd keer gezegd en kon ze het maar niet geloven…