Markt

Posted on by

In het MAX-magazine vond ik dit artikel over standwerkers. En hup, daar vloog mijn herinnering naar die keer dat ik met mijn moeder naar de markt ging.

We gingen bijna elke week. Beetje slenteren, proeven, hier en daar wat kopen en met die of gene een praatje maken.

Vaak kochten we bij Japie sinaasappelen, verderop groente en weer bij een andere kraam aardappelen. Er viel heel wat te sjouwen, maar gelukkig was er de tram.

Toendertijd stonden er ook nog regelmatig standwerkers. Meestal keek mijn moeder, maar kopen deed ze niets.

Tot die ene keer. Er werden aardappelschilmesjes verkocht. Dunschillers wel te verstaan. Daar had mijn moeder oren naar. Dus wilde ze wel eens zo’n mesje proberen.

Eerst keek ze goed hoe de standwerker het voordeed. En daarna schilde ze in een ommezien de haar aangeboden aardappel. Nooit meer gebruikte ze daarna een gewoon aardappelschilmesje. Ik ook niet. Want nog steeds schil ik aardappelen en fruit met zo’n zelfde soort mesje. Met een ander lukt het me gewoon niet.

7 thoughts on “Markt”

  2. Ja, dat vond ik ook altijd heel leuk om naar die standwerkers te kijken…
    En soms hadden ze toch wel echt handige spullen!

  3. Wat een grappig onderwerp. Ik kan er niet mee omgaan maar wel.met de kaasschaaf die ik vaak als schiller gebruik voor bijvoorbeeld komkommer en courgette.

  6. Met dunschillers ging er ook regelmatig een stukje huid mee, ik kan er niet mee omgaan, alleen voor komkommers gebruik ik er een.
    Ik ben opgegroeid in Amsterdam op loopafstand van Albert Cuyp in de 50-60er jaren en daar waren veel standwerkers. En ik kan me een plantenman herinneren op een andere markt op het Amstelveld aan de Prinsengracht vlakbij de Amstel. Hij verkocht vanaf de laadklep van zijn bestelauto en iedereen wist wanneer je toe moest slaan bij welk bedrag en hoeveel planten

  7. We hebben ook een speciaal soort dunschiller. Dat gaat als een trein. Ik schil er alles mee.

Comments are closed.