Wat kan er nou vredelievender zijn dan een vrouw die rustig zit te breien bij het raam. Je denkt dan toch niet aan zaken als spioneren, gecodeerde berichten, levensgevaarlijk….?
Maar vergis je niet! Wanneer het lastig is om boodschappen via de “normale”weg door te geven, dan kan het natuurlijk wel door een simpele trui, gehaakte wanten of wat rommelig gebreide pannenlappen. Het lijkt zo banaal, maar toch…! Er kunnen ongemerkt heel wat codes in een patroon verwerkt worden.
In de eerste wereldoorlog breiden vrouwen (die vallen toch wat minder op dan mannen) en brachten op die manier allerlei zaken in kaart. Door in het breiwerk te meerderen of te minderen, gaatjes of andere steken te breien, kon men de codes weer uitlezen.
Maar niet alleen breien, ook met knopen in een draad konden boodschappen in morse worden overgebracht. Een dunne zijden draad kan op die manier een heel wat gegevens bevatten.
Wie er meer over wil lezen, dit is de link. Het artikel is in het Engels, maar met onze hypermoderne Google is het redelijk goed te vertalen.
Goh, ik heb dit ook nooit echt geweten.
De dame op de foto ziet er wel heel onschuldig uit.
Ik kan niet breien!
Weer wat geleerd.
Wat interessant. Ik had er nooit eerder iets over gelezen. Mij lijkt dat knopen sneller gaan dan breien trouwens
Tsss…nooit geweten!
Een inspirerende verhaal om te lezen
Weer een interessant weetje : over breien in oorlogstijd! met een boodschap.
Wat een slim idee zeg!!! Ik vind het een mooi verhaal.