Tijdens onze vakantie wandelen we nog steeds graag, al maken we onze wandelingen allengs korter. Ook worden we kieskeuriger, want als het pad al te drassig is, keren we gewoon om.
Maar ondanks dat lopen we nog steeds graag en maakt het ons ook niet zo veel uit als we het terrein kennen. Dus liepen we tijdens onze vakantie in Sibculo weer door de Engbertsdijkvenen.
Het is een gebied waar je naar alle kanten vrij uit kunt kijken. Aan de horizon, heel in de verte, ontwaar je soms wat huizen. Verder is het allemaal natuur, met veel water en wat spaarzame bomen. Overal hoor je vogels fluiten of eenden kwaken. De wind heeft er vrij spel en dat is goed te merken. Maar wij hadden geluk, want het was heerlijk weer op onze eerste dag.
Lekker uitwaaien.
Ruimte en dan die prachtige wolkenluchten.
Ruimte is vrijheid, soms
Goh, laat ik toevallig die naam nu gisteren ook tegen gekomen zijn.
Zoek ook altijd naar wandelgebieden.
Wat een ruimte, ik hou wel van een verre horizon!
Mooi weer is een vereiste om in de natuur echt te kunnen genieten.