Een foto van Robert Doisneau, die ik vond op Instagram. Uit een al lang vervlogen tijd, toen jongens nog korte broeken droegen, de huisvrouwen kleedjes klopten en de deurbellen nog op handkracht werkten.
Geen groter lol dan met een groepje kwajongens langs de deuren lopen, snel aan de bel trekken en onder luid gejoel verder rennen. Want kwam de bewoner naar buiten, kon je rekenen op een fikse oorvijg.
Ik herinner me vooral dat mijn moeder mopperde als er weer eens “belletje trek” gespeeld werd. Want ze trok met een touw de deur open en moest dan de trap af om die deur weer dicht te doen.
Nu zal er wel geen lol meer aan zijn, met al die elektrische bellen en zelfs deurcamera’s. Je wordt al gesnapt voordat je je vinger op de bel hebt gezet…
Leuk beeld en wat maakte die Doisneau prachtige foto’s.
Wij staken een kopspelt in de knop van de bel. Die bleef dan rinkelen. En dan op afstand kijken wie dat in de gaten had.
Nou, dat heb ik vaak gedaan. Spannend spel. En wat een prachtige foto!
Mooie foto. Meestal waren alleen de jongens.
Toevallig werd het een paar weken terug hier nog gedaan. 🙂
Leuke foto en herkenbaar beeld, al heb ik het zelf nooit gedaan. Te braaf.