Na even zoeken in een nat Harderwijk kwamen we aan bij het Marius van Dokkum museum.
Marius van Dokkum is de enige nog levende schilder met een eigen museum. En daar is niet alleen heel veel werk van hem tentoongesteld, maar kun je als je geluk hebt, hem ook aan het werk zien. Velen zullen zijn schilderijen wel kennen, want er zijn al langer diverse kaarten van te koop.
Wij moesten het doen met een film, maar ook die gaf een mooi beeld van de kunstenaar. Hij haalt zijn ideeën uit het dagelijks leven, maar ook uit zijn vrijwilligerswerk waar mensen graag voor hem poseren. Hij legt dan in snelle houtskool of conté streken hun portret vast. En misschien later zien zij zichzelf terug in een heel andere situatie. Altijd geschilderd met veel humor, met een knipoog naar de dagelijkse werkelijkheid.
Natuurlijk was er ook vroeg werk te zien. Schilderijen met fijntjes en nauwkeurig geschilderde onderwerpen, die een beetje deden denken aan Jopie Huisman of Henk Helmantel. Maar zijn faam begon pas nadat er kaarten van zijn humoristische werken te koop waren.
Ook in dit museum, dat is gevestigd in een oud gebouw van de Universiteit, was het weer veel klimmen. Maar er is een lift, dus dat was onze eigen beslissing. Het was zeer de moeite waard.
Ik heb zoveel lol gehad in dit museum om de fijnzinnige humor van de schilder.
Veel van hem gehoord, maar ik heb er me nooit in verdiept. Wellicht ten onrechte.