Vorige week moesten we in de Markthal van Rotterdam zijn. Het regende hevig en het was best koud, dus geen wonder dat het in die grote en warme hal druk was.
Veel stands waren van eigenaar veranderd en we ontdekten weer geheel andere zaken. Er werd ook door vrijwel iedereen gegeten.
Dat is natuurlijk wel logisch want het merendeel van de stands heeft iets van etenswaar te koop. Van Griekse olijven tot Indiase kruiden, van ijs tot erwtensoep. Die enorme hal was gewoon één hele grote vreetschuur.
Behalve één stand! Je kon er niks kopen, maar wel wat afleveren. En ik geloof dat je er ook wat kon winnen, maar dat is me even ontgaan.
Het was een stand van de Rotterdamse Voedselbank. Er stonden al wat kratten met levensmiddelen in. Maar ik vroeg me af of je nou echt zo blij bent met zakken chips. Wie echt hulp van de Voedselbank krijgt, moet toch vooral een voedzame maaltijd worden voorgeschoteld.
De tegenstelling was opmerkelijk, het maakte me niet vrolijk. Want eigenlijk zou dat toch niet noodzakelijk moeten in een stad in een land met zoveel welvaart.
Helaas, er komen steeds meer rijken in Nederland waar steeds meer mensen onder het miniumniveau moeten leven.
Ik heb een kennis die zich als penningmeester (vrijwillig) bemoeit met de Voedselbank in onze gemeente. Hij vertelt mij wel eens wat. Het is passen en meten om elke keer de kratten te vullen. Het wordt steeds problematischer, want supermarkten en producenten kijken nauwkeuriger naar hun inkoop en fabrikage. Natuurlijk springt de gemeente wel bij zodat er ook voedsel ingekocht kan worden, maar het is een regelrechte schande dat dit nodig is in ons land. Er wordt gesmeten met miljarden, maar dit is kennelijk niet zo belangrijk. Ik word er niet goed van. Een minister van Armoede in Nederland! Wie had dat ooit kunnen denken?
Het is erg ja. Het most niet maggen. Maar ik ben het niet met je eens wat betreft de chips. Juist dat soort dingen maken de ontvanger niet alleen dankbaar, maar ook blij
Inderdaad, dat zou niet noodzakelijk moeten zijn, en zeker niet dat daar vrijwilligers voor opdraaien. Af en toe lijkt het hier wel een derde wereldland.