Vorige week zag in het Duitse consumentenprogramma Markt een item over de “Hot chip challenge”. En dan denk ik dat de wereld compleet gek is geworden.
Voor ongeveer 10 euro koop je een doosje met daarin één chip, maar dat is wel de heetste chip ter wereld.
Hoewel wij van pittig eten houden, weet ik uit ervaring dat het ook veel en veel te heet kan zijn. Sambal is al heet, maar de Carolina Reaper peper is 1100x zo heet.
Je zou denken “laat maar staan”, maar nee hoor. Er loopt een “challenge” op internet. Je koopt zo’n doosje met die chip, eet hem op en filmt je reactie. De kunst (?) zou zijn, dat je onbewogen voort gaat. Maar de meeste mensen weten lange tijd niet waar ze het hebben. Kokhalzen, hoesten, tranende ogen, buikpijn, misselijk, hoofdpijn, nou ja, te gek voor woorden.
Het is niet ongevaarlijk en soms moeten mensen in het ziekenhuis worden opgenomen. In Amerika is al een tiener overleden. Jongeren vooral gaan de challenge aan.
En dan te bedenken dat je alles wat je eet ook weer kwijt moet raken. Dus nog een keer hevige pijnen op het toilet.
Goh, zien jullie de grap hier van in?
Nee, hier snap ik niets van, waanzin!!!
Ik kan helemaal niet tegen heet eten, dus nee ik zie er geen lol in
Mensen weten van gekkigheid niet meer wat te verzinnen.
Belachelijk zoiets.
Het lijkt me verschrikkelijk, maar dat lijkt me coma zuipen ook. Nu hebben wij de leeftijd niet meer voor zulke idiote zaken, maar toen ik 18 was deed ik het ook niet. Nooit meegedaan aan groepsgekte. Niet omdat ik zo deug, maar het zit niet in mijn karakter. Te nuchter, te Rotterdams 🙂
Nee, dit snap ik niet. Dit klinkt alsof mensen teveel tijd hebben….
Nee, daar zie ik de grap totaal niet van in.
Inderdaad Dwaas!
Ik hou van pittig eten. Maar wel in balans met andere smaken.
Vriendelijke groet,
Het lukt me nog wel om een rode peper te verorberen, maar gekker moet het niet worden. Het hete eten is me aangeleerd. Op jonge leeftijd stond de sambalpot altijd al op tafel.