Zo langzamerhand lijkt het erop dat we steeds vaker in een nep wereld komen te leven.
We kunnen zitten op nep rotanstoelen, langs een nep grasveld, omzoomd door een nep plastic haag, waar kunstbloemen aan hangen.
Hebben we dorst dan kunnen we een mocktail (nep cocktail) of 0.0 (nep)biertje drinken, met daarbij een prikkertje met nep kaas of worst.
En krijgen we dan toch nog honger, dan halen we nep vlees of vis uit de verpakking, braden het in margarine (nep boter).
Het is nu ook al niet meer zeker of je wel of geen vrouw/man bent. Tja, als alles op z’n kop staat, vraag ik me soms af of we nog werkelijk bestaan…
Ik hoop maar dat ik niet in een nephemel terecht kom.😯
Je kan kiezen gelukkig
Ik kan me heel goed vinden in jouw verhaal. Maar liever echt dan namaak is hier het devies.
Het leven bestaat uit keuzes en die maak je zelf.
Het lijkt wel de bedoeling dat we straks niet meer weten wie we zijn en wat, geen nationaliteit en cultuur. Laten we proberen onszelf te blijven.
We kunnen gelukkig nog steeds de keuze maken tussen nep en echt. Al moet je er soms wat meer moeite voor doen.