Nadat we donderdag een stuk over het strand gelopen waren, besloten we om door de duinen terug te gaan. We hadden dat al eens eerder gedaan, maar dat was al weer lang geleden.
We liepen het pad op en al gauw ontdekten we dat we niet alleen wandelden, maar dat er ook diverse (nogal haastige) wielrenners van de weg gebruik maakten.
Maar gelukkig vonden we een echte wandelaarspad en kon de man van het Zuid Hollands Landschap ons bevestigen dat we echt niet zouden verdwalen, want dat het pad evenwijdig aan de wielerkoers lag. Het eindpunt zou dus bij het strand en de metrohalte zijn.
En wat was het mooi. We zagen onderweg allerlei bloemen, zelfs orchideeën, al kreeg ik die niet goed op de foto. Ongetwijfeld is na te zoeken hoe alle bloemetjes en planten heten, maar daar is het me niet om te doen.
Maar niet alleen de bomen, struiken en planten verrasten ons. Ook kregen we een fluitconcert te horen. Gelukkig had één van de Ganzen een vogelherken-app op haar telefoon. En laat het nou een nachtegaal wezen, die ons toezong. Die had ik echt nog nooit zomaar in het wild gehoord. En ja, dan wil je natuurlijk wel even laten horen hoe dat klinkt.
Heerlijk buiten zijn.
Die route heb ik paar weken geleden ook gedaan, echt heel leuk, heel even pootje baden, dan de vogels in de duinen en je wandelt zo het metrostation in. We hebben lang op dat station gewacht, maar dan héb je ook wat
Fijn wandeling, je ziet en hoort van alles!
Het is ook zo’n mooie tijd van het jaar!!
Als kind liepen wij met mijn vader al urenlang door de duinen en nog steeds doe ik het graag en regelmatig.
Ik heb denk ik ook nog nooit een nachtegaal bewust gehoord Mooi dat filmpje!
dat geluid van de nachtegaal komt me bekend voor. Lijkt me leuk zo’n wandeling door de duinen. Helaas voor mij wat ver weg.