Ik heb totaal geen ervaringen met kamperen. Slechts één keer sliep ik in een tentje en alles wat ik er nog over weet te herinneren is dat ik het ongelofelijk koud heb gehad. Niks leuk, niks gezellig, alleen die kou is in mijn gedachten gebleven.
Leo heeft iets meer ervaring. Hij bracht diverse vakanties door met een vriend in een sheltertje. Hij weet er sappig over te vertellen. Hoe ze geen plek konden vinden en later toch wel. Want toen mochten ze op het gazon in een Engelse tuin hun sheltertje opzetten. ’s Avonds nodigde de bewoners hen uit voor een glas whisky en een jointje roken. Ja, dan voel je natuurlijk ook geen kou 😉 !
Maar al hou ik danniet van kamperen, ik kijk wel met plezier naar “We zijn er bijna”. En daar moest ik onmiddellijk aan denken toen ik dit op een vintagebeurs zag.
Ik neem aan dat met dit bordje de plek waar je mag staan wordt gemarkeerd. Zo te zien al heel wat jaartjes geleden in gebruik geweest. Er is toch (bijna) niemand meer die met zo’n klein eitje op vakantie gaat? Wat ik zo nu en dan aan caravans voorbij zie komen is groot, luxe en van alle gemakken voorzien.
Maar voor mij hoeft het niet. Ik ga wel in een hotel.
Wij kampeerden slechts één keer. Het was een heel avontuurlijke fietsvakantie, maar wat kamperen betreft zat alles tegen: weggespoeld, ziek in de tent liggen, bliksemtikken op de stokken en dag na dag ’s morgens vroeg regen, zodat je je boeltje weer nat moest inpakken om verder te fietsen. Het bleef bij één keer kamperen, maar het zijn toch leuke herinneringen.
Wij kampeerden altijd (lekker luxe) in een caravan met eigen bed (schone matras) en wc, en ook nog in ieder jaargetijde. Fijne herinneringen.
We hebben ook jarenlang gekampeerd met de kinderen in een tent. Het is maar ene keer tegengevallen dat was in de Jura. Daar zijn we weggespoeld. Dat was ook meteen het einde van alle kamperen.
We zijn er bijna heb ik ook wel eens gekeken. Staat dat programma ook niet bekend als zogenoemde ‘slow tv’? Gewoon lekker rustig kijken naar mensen die onderweg zijn en kamperen.
Eigenlijk is met een caravan op stap gaan al geen kamperen meer. Echte kampeerders slapen in een tent. We hebben het met onze kinderen jarenlang gedaan en met heel veel plezier.
In iemands tuin parkeren was een mooi extraatje. 🙂
Wij hadden een bungalowtent voor 6 personen, was toen leuk maar ze krijgen me er nu niet meer in.
Dat was een subliem voorbeeld van Engelse gastvrijheid! Een prachtige vakantieherinnering, daar kon zelfs de luxe van een viersterrenhotel niet tegenop!