Er was een tijd dat het zoeken naar een telefoonnummer vaak verliep via het bellen van 008. Je kreeg nog een man of vrouw aan de lijn, die hoorbaar zocht. Eerst in een telefoonboek, later op een computer.
Maar met de komst van de mobiele telefoon kunnen we het zelf. Nou ja, als de eigenaar zijn nummer heeft laten registeren, of het ergens te vinden is op een website. De laatste tijd wordt dat steeds lastiger.
Maar destijds belde je gewoon 008. Simpel toch?
Roept herinneringen op.
Al die telefoonboeken in de telefooncellen.
Leuk.
Leuke nostalgie. Ik heb nog in de tijd gewerkt dat je gesprekken met Londen zelfs aan moest vragen bij de Rijkstelefoon. Stempelen als het gesprek begon en weer stempelen als het klaar was. Kostte toen 1, 20 (in guldens) per minuut. Best wel duur voor die tijd. En ook ik kan mijn telefoonnummer niet onthouden. Staat geschreven aan de binnenkant van mijn telefoonhoesje. Erg hé?
008 Was handig, net als het nummer voor tijd, dat bestond ook.’…bij de volgende tik is het…. ‘
Nu zijn er diverse sites voor nummers maar iemand die anoniem wil blijven vind je niet.
Als het niet in mijn contacten staat wordt het zoeken geblazen. Onthouden van die mobiele nummers is onbegonnen werk.
Ik heb als telefoniste gewerkt en daar door veel in telefoonboeken gebladerd.
Dat is nou toch weer zo toevallig. Juist gisteren zocht ik het nummer van een oud-collega. Ik kon het niet vinden op telefoonboek.nl. En het irriteerde me nogal. Mijn man vond het wel, die is handiger. Maar ook hem kostte het veel te veel tijd. Ik weet dat vroeger niet alles beter was, natuurlijk weet ik dat. Maar toch….
Ik kan mijn eigen nummer niet eens onthouden, terwijl ik nog wel die van vroeger weet 430015 en die van mijn ouders, schoonouders, oma etc…