Ze lagen wat verloren tussen de kerstspullen, die natuurlijk overal op de kerstmarkt te koop waren.

Was nog het overschot van een winkeldochter? Of waren ze een beetje verdwaald tussen alle groen-rode-gouden glitter?

Ik werd vooral vertederd door het plaatje, dat ik meteen herkende. Het schilderij dat een cadeau van mijn opa was, met het gebedje erbij.

Maar dit was van heel andere aard. Dit was een presentje voor aanstaande papa’s. Met onontbeerlijke attributen voor bij de geboorte van hun eerste (?) spruit.

Ja, best wel grappig. Maar is een vader van deze tijd niet beter voorbereid op de werkelijkheid? Die draait z’n hand toch niet meer om voor het verschonen van zijn kindje.

Nou ja, tranen zullen er zeker rollen, dus een zakdoek is wel nuttig. En koffie om op te peppen, ook nooit weg.

Maar die wasknijper voor op z’n neus….? Daarvan kan hij beter nog maar een voorraadje bij kopen, zodat hij de was er mee op kan hangen 😉 😉 😉