Of wij vandaag nog naar de stedelijke festiviteiten gaan? Ik weet het nog niet. Misschien, maar dan moet het weer meewerken. En ik heb nog het een en ander te doen en dat moet ook gebeuren. Dus is het nog maar de vraag…
Vieren we dan niet dat onze Koning verjaart? Natuurlijk, we halen een oranje tompouce voor bij de koffie. Of een oranje koek, dat weten we nog niet. Maar iets van oranje zal het wel zijn.
En verder is het een gewone dag. Op de een of andere manier voelt het niet meer zo als vroeger. Echt uitleggen kan ik het niet, het is meer een gevoel.
Och, het koninklijk paar zal zich er wel niet druk om maken. Die hebben vandaag al genoeg om te doen.
Even kijken wat Maximá aan heeft, dat doe ik wel. De jurk, de hoed, maar vooral de schoenen. Weer van die torenhoge stiletto’s of een wat comfortabeler hak? Daar ben ik wel benieuwd naar.
Voor ons ook gewoon een dag als alle anderen.
Vroeger toen de kinderen klein waren deden we er wel wat aan.
Vrijmarkten bezocht ik ook wel.
Maar sinds ik met Hans samen ben, zijn we samen thuis.
Torenhoge hakken op ongemakkelijke keitjes in Maastricht.
Voor mij is dit geen speciale dag
Voor mij hoeft al die poespas ook niet meer…
Ik stond om 7 uur bij de bakker met een stuk of 15 anderen, lekkere tompoucen gehaald. Wij gaan onze volkstuin sproeien, ik heb niet zo’n zin meer in drukte zoals vroeger. Geen vrijmarkt dus vandaag…….