De Kronkels van Simon Carmiggelt heb ik altijd met veel plezier gelezen. Van Ellen Warmond heb ik maar een paar gedichten gelezen en eerlijk gezegd niet veel van begrepen.
Maar de naam Ellen Warmond en ook haar werkelijke naam Nel van Yperen hoorde ik regelmatig bij ons thuis. Nel was jaren de hartsvriendin van mijn zus. Samen zaten ze op de HBS in de oorlog en vlak erna.
Mijn zus bewonderde de levensstijl van Ellen/Nel. Mijn ouders deden dat beduidend minder. En toen mijn zus een beetje opstandig werd en van de HBS af wilde, werd de vriendschap onder dwang verbroken.
Maar zo nu en dan vertelde mijn zus over die turbulente schooltijd. Een tijd vol avontuur, angst maar ook van zorgeloos leven. Met feestjes, drank en sigaretten. En ja, ik begreep wel dat er toen een hemelsbreed verschil was met de wat burgerlijke gezapigheid van ons.
Met kerst kreeg ik van Leo dit boek, waar ik al eerder over gelezen had. Een bloemlezing uit de 15-jarige correspondentie die Ellen Warmond met Simon Carmiggelt voerde in de tijd dat ze bij het Letterkundig Museum werkte.
En in de brieven van Ellen Warmond zie ik soms mijn zus terug. Grappig, spitsvondig en een beetje dwars. Met een bijzonder gevoel voor humor en oog voor absurde dingen.
Misschien is mijn lezersblik wel een beetje vervormd door wat ik er in wil lezen. Maar ik ben erg blij met dit boek.
Ik ben dol op Simon Carmiggelt en ben nu wel benieuwd naar het boek.
Ik ga eens zoeken naar dit boek, heb zo n 40 boeken van Carmiggelt, en ben wel benieuwd
Het was een andere tijd maar ook toen rebelleerde de jeugd al.
Ik heb jarenlang pocketboekjes van Simon gehad. Prachtige volksverhalen stonden er in. Ellen ken ik niet. Ik kan me wel voorstellen dat het voor jou iets bijzonders heeft.
Ik kan me voorstellen, dat het een dierbaar boek voor je is.
Een bundel die herinneringen oproept.
Aan een herkenbare vriendschap, ook een van mijn zussen moet haar vriendschap verbreken.
Twee werelden… die uiteindelijk niet klikten. Bijzonder verhaal