Ach waar is de tijd gebleven dat je aan kinderen sprookjes kon vertellen? Dat ze opgekruld naast je zaten te rillen over de enge boze heks, duimelottend de lieve fee bewonderden of die gevaarlijke reus te lijf wilden gaan.
De kinderen van nu lezen niet, maar hebben hun eigen tablet. Veel verstand van kinderboek heb ik trouwens niet. Geen kleinkinderen, dus ook geen voorlees-uurtjes voor mij.
Maar ik moest wel even lachen toen ik dit stripje van “Zusje” zag. Papa heeft zich voorbereid en alvast een lief verhaaltje in elkaar gedraaid. Over Lapland, waar de Kerstman vandaan komt, over de kerstbomen die ergens op een berg groeien.
En over de kerstengeltjes die de lichtjes ’s nachts komen ophangen. Maar daar trapt Zusje niet in. Die heeft al lang gezien dat die lampjes, net als al het andere spul tegenwoordig, uit China komt.
Wijsneus, die Zusje… 😉
Onze kleinkinderen lezen en worden voorgelezen. Maar dat ze bijdehanter zijn dan wij op die leeftijd is een feit.
Bij onze kleinkinderen wordt heel veel voorgelezen en de bieb levert daartoe de leukste boeken. Dat is al begonnen toen ze nog jonge baby’s waren en gaat nog onverminderd door. Uit het stripje blijkt wel dat kinderen veel meer weten dan wij vroeger op die leeftijd. En die kennis komt niet zozeer uit boeken.
Voorlezen en lezen is zo belangrijk voor kinderen. Ik weet gelukkig uit eigen ervaring dat het nog steeds gebeurt. En lekker bijdehand zoals Zusje zijn er ook velen.
Tsja, het zijn de kleintjes van vroeger niet meer. Alhoewel Jeslynn het voorlezen door oma voor het slapen gaan prima vindt.