De boeken van Hendrik Groen zijn altijd doorspekt met een beetje wrange humor. Ik moet er vaak om lachen, maar soms ook een beetje met een “boer-met-kiespijn-gevoel”.
Na de recensie van Marthy bestelde ik het boek voor Leo. En ook hij was er enthousiast over, dus besloot ik het ook maar te lezen. Dan weet ik uiteindelijk waarover ik spreek en schrijf.
En ja hoor, ook ik zag de werkelijk absurde situaties rond de plannen van de hoofdpersoon in. De wrange grappen, de laconieke uitspraken en de werkelijk onwezenlijke plot.
Niet iedereen zal het boek kunnen waarderen. Maar ik denk zo wie de boeken van Roald Dahl met plezier las, zal hier ook veel plezier aan beleven.
En aan het eind… weet je dat alles toch nooit helemaal perfect gepland is…! Het leven heeft telkens weer andere verrassingen in petto.
En oh ja, geen boek voor teerhartige en waarheidsgetrouwe zielen.
Ik vind ze leuk.
De serie vond ik ook super.
Die van het geheime dagboek.
Ik heb nog geen van zijn boeken gelezen. Dus ik kan er ook geen oordeel over geven.
Heerlijk boek!
Van het eerste boek genoot ik, de volgende las ik nog niet. Ik weet ook niet of ik er aan begin.