Wat trekt je aan om een boek te lezen? Nou ja, het eerste wat je ziet, de titel. Ik vond deze titel “Het ruisen van de bladeren” van Sarah McCoy nogal inspirerend.
Het duurde even voordat ik ook echt geboeid was. Maar toen ik wist dat het niet totale fictie was (ik las al de dankbetuiging en toen werd het me duidelijk) kreeg het verhaal me toch in zijn greep.
Halle Erminie Rives is vast besloten schrijfster te worden. En dat in een tijd dat vrouwen nog helemaal niet zo veel rechten hadden. Mooi zijn, trouwen en kinderen krijgen, dat is voor hen weggelegd.
Post Wheeler is een verstokte vrijgezel en vast van plan dat ook te blijven. Maar Hallie en Post ontmoeten elkaar en dat schudt alle kaarten opnieuw.
Het helpt niet dat Post naar Alaska gaat en Hallie jarenlang uit het oog verliest. Op de een of andere manier lopen ze elkaar telkens weer tegen het lijf. Geen kans dus om het lot te ontlopen.
Hallie en Post hebben werkelijk geleefd en Sara McCoy heeft er, met een beetje fantasie, een leuk verhaal van gemaakt. Een prettig te lezen boek.
Ja, de titel van een boek kan soms heel bepalend zijn maar je kan je er ook deerlijk in vergissen.
Gelukkig let iedereen ergens anders op als je een boek wil lezen. Op basis van de titel zou ik het niet meenemen.
Klinkt boeiend genoeg om op de leeslijst te zetten.