Dit was nou echt een puzzel om je tanden (figuurlijk) op stuk te bijten.
Een enorme doos met suikerzoete macarons, die me weken zoet heeft gehouden.
Sommige puzzelaars sorteren van te voren alle kleuren min of meer uit. Dat doe ik niet. Ik begin natuurlijk met de rand en heb ik die dan voor een groot deel, ga ik verder met het invullen van het geheel. Dus lagen er her en der diverse macarons en groeide het beeld gestaag. De rand had ik inmiddels op één stukje na klaar. Op sommige dagen schoot ik maar hooguit 10 stukjes op.
Maar nu is ie dan toch klaar. Hij ligt nog even te pronk onder het glazen tafelblad. Kan ik eens bedenken welke ik nou weer mag lenen.
En heb ik intussen ook macarons gebakken? Nee, dat niet. Echt mijn gebit stukbijten gaat me te ver… 🙂
Heerlijke puzzel 🙂
Het water loopt me in de mond, ik ben een echte zoetekauw.
Leuk dat hij tentoongesteld is onder een glazen tafelblad. Dat vind ik een passende afsluiting van een geweldig stuk geduldwerk.
Dit lijkt me echt wel een hele dobber…
Ik vind het superknap dat je deze puzzel kon maken.
Met ontzettend veel geduld én doorzettingsvermogen heb je dit toch maar even gefikst. Een super prestatie Els!!
Een puzzel om van te watertanden!
Wat een top-prestatie!