Donderdag was de Keukenhof nog niet open. Maar dat zouden we sowieso aan ons voorbij laten gaan. Niet dat we het niet mooi vinden, integendeel. Maar om je nou eerst in de neus te laten peuren…
Nee, we zouden de bollenvelden wel gewoon “in het wild” bekijken. En als kers op de taart dan nog een lekkere wandeling door het Keukenhofbos. Een mooi bos met veel loofhout, heel veel vogels en goeie wandelpaden.
Eerst even stoppen voor een foto. Daarna door naar de parkeerplaats.
En daar gingen we, rugzak mee met proviand. Het was zonnig, maar best nog wel fris. Maar de vogels floten dat het een lieve lust was. Horen was dan ook geen moeite, maar ze onderscheiden in de bomen was niet zo gemakkelijk.
Boven op een heuveltje vonden we een bankje. Net op het moment dat onze maag begon te knorren. Het zijn maar kleine genoegens, maar ze tellen dubbel en dwars.
Bollenvelden, heerlijk en erg mooi!
Ik zoek ze ook wel in het wild op.
Mij krijg je de keukenhof niet in.
Ha, jij hebt genoten op bekend gebied, fijn. Morgen rijden we terug naar Nederland en dan ga ik volgende week ook eens op mijn geboortegrond kijken.
Met zo’n zonnetje erbij is het echt genieten.
Vooral het buiten zijn in een andere omgeving is in deze tijd extra ontspannend..
Zo’n dag lijkt me een gróót genoegen. Juist nu.