Vandaag een uitstapje naar Griekenland. Geen idee waar het is of wat hij bezingt. Maar ik had bij dit filmpje meteen associaties met romantische avonden, donkere stranden, een schommelbank, koele wijn en olijven. Dus… sluit je ogen en droom weg bij Nikos Vertis met “Thelo na me noise”
KnutzEls
It takes a lifetime to become a child (Pablo Picasso)
Niet verkeerd!
Ik krijg eerder de tranen in mijn ogen…
Moet ook meteen denken aan Nana Mouskouri en Mikis Theodorakis. Altijd een soort weemoedige liederen.