Zondagmiddag, ik wilde net aan het eten beginnen, viel de stroom uit. In de hele wijk.
En wat zit de moderne mens dan onthand. Geen licht, geen verwarming, geen TV, geen internet, nou ja niks eigenlijk.
Koken had ik nog wel kunnen doen, want wij koken nog op gas. Maar omdat ik een ovenschotel wilde maken, kon ik toch niet verder…. de oven is elektrisch.
Wat is de wereld dan ineens anders. Liften deden het niet meer, de deur van de Brandweerkazerne kon niet meer open. En digitaal betalen in winkels, vergeet dat maar. Ook de kassa en de scanners laten het dan het afweten.
We maakten van de nood een deugd en zetten overal glazen met waxinelichtjes neer. Het werd eigenlijk best gezellig. Borreltje erbij, chipje, nootje. Maar wat werd het snel koud… brr…. In het donker dus maar een paar dekentjes gezocht. Want met al die sneeuw en vorst buiten hadden we dat wel nodig.
Gelukkig was na zo’n drie kwartier alles weer in orde gebracht. Dus viel het nog wel mee. Maar ik moet er niet aan denken als het langer had geduurd…
Gelukkig nog te overzien!
Wat zijn we dan eigenlijk verwend, gewend geraakt aan dingen die voor ons zo normaal en vanzelfsprekend zijn.
Pfoe, kon je zien hoe koud het buiten was! Dan kent gezelligheid wel degelijk tijd. ☻
@Schrijfsels, dat is balen. Want dat duurt met deze kou wel lang. Dat zullen dan wel warme kruiken worden om op te warmen. Sterkte
Koud hè, hier al sinds maandagmorgen 😉
Net als Emie, in het Franse huis maken we dit ook wel eens mee en dan wel veel langer dan drie kwartier. Gelukkig hebben we een houtkachel, mijn grootste zorg is dan de vriezer.
Dan zou je blij zijn met een open haard waar je omheen kan kruipen, maar helaas, ook hier niet aanwezig en niet mogelijk…
Wij maken dit op onze berg in Italië wel eens mee en ik weet precies hoe het voelt. Niets is vanzelfsprekend zeggen wij dan tegen elkaar.
Oei, dat liep goed af dan. Wat zijn we afhankelijk hè