Niet alles wordt gesloopt in Rotterdam. En dat is maar goed ook! Want zeg nou zelf, zo’n markante brug moet bewaard blijven voor het nageslacht. Al is het alleen maar om te laten zien dat ook met staal, klinknagels en mensenhanden en prachtig bouwwerk is gemaakt. Er waren plannen om er een restaurant in te gaan vestigen. Dat zal nu wel op de lange baan geschoven worden.
“De Hef” vind ik imposant en fraai om te zien. Dat je er ook vanaf kan springen, weet ik sinds een paar weken. Zo maar, gewoon voor het plezier.
Zoals een 19-jarige jongen, die in januari 1933 (hoe koud was het toen?) ineens besloten had dit te doen. Het lukte hem ook nog.
Kreeg Lou Vlasblom een medaille? Nee, hij werd gearresteerd en kreeg een verbaal omdat ie op de spoorbaan had gelopen en in open water had gezwommen. Hij wordt later opgehaald door zijn moeder, met droge kleren. En dan gaan ze met de tram naar huis 😉
Ja, in 1933 moest je heel wat meer doen om een beroemde en bekende Nederlander te worden.
(Dit verhaal heb ik uit de Rotterdamse Scheurkalender van 2020)
Mijn vriend woont in Rotterdam, al bijna heel zijn leven en als ik bij hem ben doen we altijd een rondje langs bijzondere plekken en die zijn er genoeg , ik ben dus nog lang niet uitgekeken op Rotterdam. En hij heeft bij heel veel plekjes ook jeugdherinneringen sommige was hij bijna vergeten dus we hebben er allebei lol van , Laatst zei hij nog door jou enthousiasme word ik ook weer enthousiast..
Zuinig op zijn, dan kan er nog eens een ondeugd van af duiken.
Rotterdam kan niet zonder de aanblik van deze constructie!
Mooi verhaal!
Ik heb de laatste treinrit over de hef ook bekeken op youtube. Schitterend… Zoiets moet je gewoon als historisch monument in ere houden.
Leuk verhaal, om te onthouden.
Maar uiteindelijk belandt hij dan toch maar mooi op de scheurkalender en jouw blog!