Nu Sinterklaas al weer naar Spanje is, rollen we vanzelf in de donkere dagen voor Kerstmis. En omdat het in deze rare tijd toch al niet zo vrolijk is, schenken veel mensen ’s avonds een borreltje voor het eten. Gezellig toch?
En bij zo’n borreltje hoort een hapje, nootje of snackje. En gezellig is synoniem met samen, dus allemaal om de borreltafel. Allemaal, dus ook de kat. En voor hem/haar is er dan ook een lekker hapje.
Toen mijn oog er op viel, vlogen mijn gedachten onmiddellijk naar de kinderen die geen ontbijt krijgen omdat het geld daarvoor ontbreekt. Naar de berichten over honger en ellende in verre landen, naar vluchtelingen zonder huis of bezit.
Dierenliefde is prima. Het is vanzelfsprekend dat je huisdier goed te eten geeft. Maar dit…..? Toch een beetje decadent. Of niet…?
Het laatste is wijn voor honden bij de Aldi??????? We slaan met zijn allen een beetje door in wat we normaal zijn gaan vinden voor zowel mens als dier.
Inderdaad een beetje TE
Ik verbaas me in grote supermarkten er soms over hoeveel schappen er zijn met etenswaren voor huisdieren,
Ja, ik vind dit ook wel decadent moet ik zeggen…
Zal de kat die verwennerij beseffen?
Een borrel voor het eten ben ik nooit aan begonnen, heb ik ook niet nodig om het gezellig te maken. En de katten komen niets te kort hier, als die gaan snacken willen ze niets anders meer.
Zolang de poes niet aan de rode wijn gaat…. 🙂
Je wil iedereen van wie je houdt graag een beetje verwennen en als je veel van je kat houdt, die dus ook. Dus nee ik vind het niet decadent