Steeds vaker zie ik de krant, Facebook of het TV-nieuws en denk ik “laat maar, ik hoef het niet te weten.”
We hebben naast de dagelijkse Corona-berichten de laatste tijd een heleboel andere angsttijdingen over ons heen gehad. Ik zag berichten dat Hondsdolheid steeds ernstiger vormen aan gaat nemen, dat de Legionella-besmettingen toenemen, dat we nu zo vaak te maken hebben met Sepsis (bloedvergiftiging). En net lees ik weer iets over een Westnijlvirus, dat door muggen wordt verspreid.
Nog elke dag krijgen we te horen hoeveel mensen besmet zijn met Corona. En al zijn niet alle testen even nauwkeurig, het wordt gebracht als een ijzeren en angstwekkende waarheid. En nergens kunnen we lezen hoe veel (of hoe weinig) mensen daadwerkelijk ziek zijn geworden. Je zou er vanzelf gammelig van worden.
Ik geloof heus wel dat het allemaal bestaat en dat je er op een slecht moment ziek van kunt worden. Dat we ten dode zijn opgeschreven. En dat laatste is natuurlijk ook waar, alleen WANNEER dat gebeuren weten we nog niet. Kunnen we in de tussentijd nou niet alle angst even uitbannen en weer gewoon een beetje opgewekt leven hebben?
Struisvogels die hun kop in het zand steken?
Ach, een nuchtere kijk op het leven helpt.
Nadenkend de juiste maatregelen tegen vervelende zaken nemen helpt ook.
Stille groet,
Social media en al het nieuws binnen handbereik.
Daar kun je je niet van losmaken, ook al zou je dat willen.
Het is een dingetje.
Maar ga echt wel opgewekt door het leven, ook al is dat met beperkingen.
Mij lukt het aardig om angst buiten de deur te houden. Niet te veel het nieuws volgen, sensatiebeluste berichten, kranten en sites vermijden, mooie dingen opzoeken, meer aandacht geven aan positieve zaken maar wel realistisch blijven.
Kon dat maar …..
Dat is het nadeel van communicatie en kennis. Vroeger wist je dat allemaal niet en kon je het leven meer nemen zoals het kwam. Ik lees dagelijks de krant maar af en toe heb ik een dagje dat ik hem snel doorblader, dan heb ik even genoeg van alle ellende.
Ik probeer toch zoveel mogelijk afleiding te zoeken en te genieten! Alles op anderhalve meter natuurlijk, ha ha.
Dat zouden we allemaal wel willen, maar de angst zit er momenteel toch in en wordt iedere dag nog aangewakkerd.