Veel had ik me er niet van voorgesteld, toen ik een paar manden geleden een kerstomaatje offerde om te zaaien. Maar het liep zo voorspoedig. Mooie stevige stengels en ja!!! Er kwamen bloemen aan.
Maar wat een teleurstelling, toen het maar bij een paar bloemetjes bleef en ik wel heel lang moest wachten op iets wat eerst op een doperwt en langzaamaan op een mini-tomaatje ging lijken.
Nou ja, dit was voorlopig het resultaat. Die ene, in dat kleine schaaltje. Hebben we hem ook nog eerlijk gedeeld….
Die daarachter kwamen gewoon van de supermarkt 😉
Er hangen nu nog twee mini bolletjes aan de plant te rijpen. Maar die stoppen we dus ook gewoon in onze mond. Tomatensoep zal ik er niet van kunnen maken….zucht!
Doe ik het nog fout ook, een kerst-omaatje
Een kers-omaatje 🙂
Ik lust gelukkig geen tomaten!
Keihard zelfs, Els. Je moet eens weten wat er bij mij allemaal mis gaat.
Maar het was nog erger geweest als er niet eentje was gekomen. Gewoon volgend jaar weer proberen en veel praten tegen de plant, dat helpt. Aanmoedigen dus 🙂
Hahaha, wat Emie zegt
Voor één cup a soup 😂
Haha
En ik maar denken dat je een grote oogst had ; ) Maar die ene ziet er wel prachtig uit.
Dat is wel een heel zielig resultaat… Daar kom je de winter niet mee door.
Het leven van de moestuinier is bikkelhard