Na ons familieweekend wilden we nog even wandelen. Leo had een mooi plekje uitgezocht in de buurt van Arnhem. Ik kende het totaal iet, maar was wel heel erg verrast.
We liepen niet de hele wandeling, maar een verkorte route. En dat ging gelukkig boven verwachting goed, zodat ik binnenkort weer langere wandelingen hoop te kunnen maken.
Nadat we de parkeerplaats verlieten, zagen we in de verte al “de groene bedstee”. Een berceau van beukenbomen die samen een lange overkapte wandelweg vormen. Daar konden de dames van stand rustig wandelen zonder zon. Zo hielden ze hun mooie blanke huid. En ja natuurlijk, daar wilde ik wel even een kijkje nemen.
Op deze website leerde ik dat de bomen wel 150 jaar oud zijn. Maar ze worden regelmatig gesnoeid en worden dan niet zo dik als wanneer ze vrij uit kunnen groeien. Op hete zomerdagen moet het onder die beukenbomen heerlijk koel zijn. En je loopt er ook nog eens vrij van pottekijkers. Dat kan tenslotte wel eens prettig zijn… 😉
We gaan binnenkort vast nog wel eens die richting uit, want ik wil de hele wandeling ook nog wel eens maken.
Wandelen, zou willen dat Hans het nog konIn je eentje wandelen is toch minder leuk.
Ik wens jullie samen nog heel veel wandelplezier.
Zonnige groet,
Het glooiende van die omgeving spreekt me erg aan.
Dat is een mooi plekje wat Leo daar heeft uitgezocht.
Wat fijn Els, dat je weer beter kan lopen want zulke wandelingen zijn vaak zo mooi. Bomen zijn altijd mooi.
Ik kon het juiste stukje op die site niet vinden noch de wandeling terwijl het me heel interessant leek. Fijn dat het lopen beter gaat.
Ik lees de laatste tijd vaak over Arnhem en de omgeving van Arnhem. Ook over Groningen. Het valt me op. Fijn dat je beter loopt