We hebben tegenwoordig al onze contacten letterlijk bij de hand. Je tikt een nummer in of zoekt een naam in je contacten lijst en dan kun je los.
Natuurlijk hebben wij dat ook. En tussen onze kinderen versturen we heel wat Whatsapps. Soms krijgen we sms-jes of mailen we als er iets meer te melden is. Zelf nemen we graag de telefoon ter hand. Maar eigenlijk gaat er niks boven een berichtje met de slakkenpost.
En dan, ineens valt er een kaart in de bus. Van jongste, die nog steeds door Nederland fietst. Een gewone ansichtkaart met een klein verhaaltje. En dat vinden we nog steeds leuker dan foto’s via de app.
Ik doe het te weinig, kaarten versturen
Kaarten zijn leuk.
Ik stuur met kerst altijd nog echte kaarten .
Een ansichtkaart van je eigen kind, dat is fijn, daar wordt je blij van.
Ja, kaarten zijn leuk!
natuurlijk is dat leuk. Maar nieuws hoor ik liever via de telefoon of whatsapp.
Ansichtkaarten ontvangen (en schrijven) is echt nostalgie van de bovenste plank!
Het ontvangen van een ‘nostalgische’ ansichtkaart geeft me altijd een blij en warm gevoel.