Alweer een boek over een vrouw die naar het oude Nederlands Indië gaat om er te trouwen. Maar een heel ander verhaal dan dat over Maria van Aelst.
Dit boek speelt aan het begin van de 20e eeuw en begint in Amsterdam. Anna is te vondeling gelegd en woont al haar hele leven in het weeshuis. Het benauwt haar dat het leven voor haar geregeld wordt.
Op een dag reageert ze op een krantenadvertentie en denkt dat dit de gelegenheid is om uit het keurslijf te stappen.
Ze trouwt met de handschoen en gaat daarna naar haar echtgenoot in Batavia. Daar komt ze tot de ontdekking dat het leven zoals zij zich had voorgesteld niet bestaat. Want ook in Batavia heersen regels en wetten en ook daar zal zij zich naar hebben te schikken. Toch probeert ze er aan te ontsnappen, maar dat heeft wel de nodige consequenties.
Een verhaal over een sterke vrouw, vrijheidsdrang en regels die dromen in de weg staan.
Een prettig boek om te lezen, maar geen nauwkeurig historisch verslag.
Het doet mij denken aan het boek van Pauline Slot ‘En het wachten zo lang’. Volgens mij klopte dat historisch wel. Ik ben toch wel benieuwd naar jouw biek.
Je moet wel een flinkerd geweest zijn om zoiets aan te durven. Trouwen met een volslagen onbekende en daarna naar een ander werelddeel verhuizen.
Je pikt toch altijd wat van de geschiedenis mee in dit soort boeken, Hou ik wel van.
dat laatste ervaar ik in jouw verhaal als negatief. Mijn vader heeft daar na de oorlog ook een tijd als soldaat doorgebracht en is als invalide weer teruggekeerd. Ik zou dat ook missen, de link…