Bij diverse bloggers las ik over een niet te stuiten opruimwoede tijdens de quarantaine. Aan het begin dacht ik “nog even niet” en nu nog steeds heb ik geen enkele aandrang om op te ruimen, het huis uit te mesten of grote schoonmaak te houden.
Natuurlijk heb ik het geen zwijnenstal laten worden. Mijn aardige huishoudhulp liet het door de omstandigheden een aantal weken afweten.
Het betekende natuurlijk wel dat ik zelf moest stoffen, zuigen en opruimen. Dat gebeurde dan ook. Maar geen kast werd leeg gehaald, geen kamer werd extra onderhanden genomen.
Integendeel, Leo en ik genoten van heerlijk uitslapen, een beetje rommelen, knutselen, wat lezen, tv kijken. Niet te veel, maar alles op z’n tijd.
Zo nu en dan bakte ik iets extra’s en elke avond kookte ik. Lekker vers, vertrouwde recepten maar soms ook iets geheel anders. Mooie tijd om leuke recepten uit te proberen.
Eigenlijk zijn we niet van plan om ons nog heel erg druk te maken. Plannen voor vakantie hebben we nog niet. We gaan ze ook niet maken. Komt er iets op ons pad, dan zijn we zo weg.
Kortom, we genoten op onze manier van een soort “dolce far niente”.
Hier wel wat geklust, maar hadden we zonder Corona ook wel gedaan.
Voor jou hielp zalig nietsdoen. Voor mij juist helemaal niet. Allebei goed, toch?
Je eigen manier is doorgaans ook de fijnste is mijn ervaring!
Het Zalige nietsdoen… de ultieme vakantie.
Hier ging het vrijwel precies zo. Ik heb enorm veel gelezen. De enige grote klus die daarom nog steeds op me wacht is opruimen en schiften van boeken.
Mijn mannen hebben behoorlijk geklust de afgelopen weken, ik heb voornamelijk opgeruimd
Een soort van stilstand kan ook heel prettig zijn.