Bettie vroeg zich af waar mijn rode brilletje gebleven was. Was ik het kwijt geraakt, was het kapot…?

Nee hoor, het lag gewoon boven op mijn werkkamer. Tussen de papiertjes en de andere rommel. Dat brilletje heb ik nodig om te lezen of zo. Maar gebruik ik het niet, dan schuif ik het boven op mijn hoofd. En zo komt het nog wel eens ergens anders terecht, want op een gegeven moment gaat dat brilletje in mijn haar me irriteren en leg ik het opzij.

Och, het is maar gewoon een brilletje van de HEMA. En ze kosten geen kapitalen, dus heb ik her en der zo’n brilletje liggen.
En kies ik ook telkens voor een ander kleurtje.
Een zwarte voor bij de computer, een kleine smalle roestbruine als ik knutsel.
En in mijn gele tasje zit een geel brilletje. Dat rode brilletje lag gewoon niet op z’n normale plek.

En dan heb ik op de slaapkamer ook nog een wat chiquere van de opticien, maar die is om TV te kijken als ik mijn lenzen uit heb. Wat een luxe toch, al die brillen. Maar dan moet ik wel ze altijd netjes op hun plek leggen.