Ik geloof dat het bij Bettie was dat ik las over de fraai geborduurde kussens die in Engelse kerken liggen. Kneelers heten die en ze worden gebruikt om je knieën te beschermen bij het bidden. En er werdook iets gemeld over een boek. Nou ja, het fijne is me nu even ontschoten, maar dat boek reserveerde ik meteen bij de bieb.
En toen het er was, las ik het in één ruk uit. Tracy Chevalier kan schrijven en ook hier weet ze weer een prachtig verhaal te borduren, om in stijl te blijven.
Violet is het beu om voor haar moeder te zorgen. Moeder is nooit tevreden, laat geen gelegenheid ongebruikt om Violet te vernederen met haar ongetrouwd zijn. Dan doet de kans zich voor dat Violet in Winchester kan gaan werken. Ze moet dan wel verhuizen en krijgt een kamer in een damespension. Op een dag ziet ze in Winchester Cathedral een prachtig geborduurd knielkussen liggen en dat is het begin van een heerlijke hobby. En dat niet alleen. Ze leert allerlei mensen kennen en ontdekt dat vrijheid vele en nog ongekende kanten heeft.
Chevalier heeft het verhaal gebaseerd op ware gebeurtenissen en schetst daarbij een goed beeld van de omstandigheden waarin ongetrouwde vrouwen zich moesten schikken in het Engeland van rond 1930.
En nu ik het boek uit heb, wil ik wel meteen naar Winchester om die mooie kussens in werkelijkheid te gaan zien.
Natuurlijk even doorgeklikt naar de afbeeldingen. Prachtig zijn de kussens in die kerk. Ook het boek lijkt me heel interessant om te lezen.
Leuk , liedje in mijn hoofd
Haha, bij Winchester denk ik meteen aan stoere cowboys met geweren, Arendsoog en Witte Veder…
Zit ik meteen met het liedje Winchester Cathedral in mijn hoofd.
Leuk, Winchester Cathedral! Sweet memory’s en die knielkussens heb ik al vaak gefotografeerd. Een boek om te onthouden,