Bij de supermarkt stapte een jonge man naar binnen met in zijn karretje een enorme zak met plastic statiegeld flessen. Hoe komt ie daar nou aan? Tja, dat moet je hem dan vragen… Maar waarom zou ik me daarmee bemoeien. Het gaat me tenslotte niks aan! Maar toen ik hem een tijdje bezig zag, ben ik toch maar op hem toegestapt. “Ik ben niet nieuwsgierig, maar ik wil wel altijd graag alles weten. Is dit het resultaat van een opgeruimde studentenflat of….?” Hij lachte breeduit.

“Nee hoor! Dit hebben mijn collega’s en ik bij elkaar gespaard. We willen graag een goed doel steunen en zo komt er telkens wat binnen. We zoeken ze uit op de diverse supers en dan is het in één keer inleveren. De supers steunen ook vaak zelf een goed doel en daar is het moeilijk tussen komen. Vandaar deze voorraad lege flessen.” In de tussentijd bleef hij flessen in de automaat stoppen en de kar werd leger en leger. Ik bedankt hem voor de uitleg en zei “Ja, kan het ook. Er zijn helaas nog genoeg goede doelen om te steunen.” Mijn statiegeldbon heb ik hem maar gedoneerd. Het was toch een hele positieve actie. Vergat ik alleen te vragen welk doel gesteund moest worden. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goed zit!