Vorige week waren we even weg. Zomaar een paar dagen, rondom onze trouwdag. Niet zo ver, we waren naar Ootmarsum. En daar brachten we, net als vorige keer, een bezoek aan het Arboretum Poort-Bulten.
Dit keer was het weer een beetje onbestendig, maar tussen de buien door liepen we een lekker rondje. We namen het stuk door een wat moerassig gedeelte en kwamen bij een vogelkijkhut. En wat doe je dan? Ja, natuurlijk kijken of je ook vogels kunt spotten. Horen deden we ze in ieder geval, maar zien… Tot opeens ik een helder blauwe schim over het water zag scheren. Zo mooi blauw, dat moest wel een ijsvogel geweest zijn. Ik wachtte nog wat langer, maar helaas hij kwam niet meer terug. Een geluks-momentje van nauwelijks een seconde, maar toch… een geluks-moment!
We hadden het juist deze week met de kleinkinderen over ijsvogels. Luuk heeft er een keer eentje gezien, prachtig vind hij dat.
Ik ga daar zeker eens fietsen!!!
’t Zijn de kleine dingen…
Datzelfde heb ik eens in Maastricht bij de Jeker gehad… Camera in de hand en geen foto kunnen maken. Maar wel fijn…
Zeker een geluksmomentje!
O ja, dan kan je dag niet meer stuk!!