Weten jullie nog wat voor weer het was op 14 augustus 1973? Ik schat zo maar in dat je het niet meer zult weten. Ik wel!!
En ik weet het nog zo goed, omdat het onze trouwdag was. Tja, dan onthoud je het natuurlijk.
Het was prachtig weer, voor mijn doen eigenlijk een beetje te warm. Want toen ook al drupte het zweet me snel langs de oren. Maar zo’n dag gaat als in een roes voorbij. Al blijven de herinneringen natuurlijk wel.
We trouwen vanuit onze eigen flat. Mijn ouders kwamen bijna te laat aan omdat de taxichauffeur de weg niet wist. Dus zoefden we over de weg naar het stadhuis en kwam ik zowat hollend de stadhuistrap op.
De receptie, het etentje in een restaurant dat inmiddels al lang niet meer bestaat. Schoonouders die moeilijk aten, omdat ze nog maar kort daarvoor hun tanden hadden laten trekken. Herinneringen die nooit zullen verbleken.
En nu zijn we dus 46 jaar verder. Met twee lieve zonen en een schat van een schoondochter. En vast van plan om de 50 jarige bruiloft te halen!
Gefeliciteerd, Els en Leo, wat een jaren al. Op naar de 50!
Gefeliciteerd en een mooie dag.
Wij zijn in 1975 getrouwd, moeten dus nog twee jaar langer om de vijftig te halen. Maar dat is ook mijn streven… Proficiat.
Van Harte Gefeliciteerd. Dat er nog maar een heleboel jaren bij mogen komen. Een fijne dag vandaag in Ootmarsum.
Nog gefeliciteerd met je trouwdag!
Nog 46 erbij gaat niet lukken maar nog wel een heleboel hoop ik. Proficiat
Van harte en nog veel gelukkige en gezonde jaren samen.
Van harte proficiat!
Gefeliciteerd, Els en Leo. En zeker: op naar de vijftig!
Van harte gefeliciteerd en een fijne dag!