Vroeger, heel lang geleden, hadden mijn ouders vrienden met een grote tuin, waarin allerlei fruitbomen en struiken stonden. En als de gesprekken niet voor kinderoortjes geschikt waren, werd ik de tuin in gestuurd. Daar mocht ik snoepen van het fruit. En wat was dat lekker!!! Het is nog steeds een zalig zoete herinnering 😉
Het buitenlandse fruit, die onrijp en nog groen geplukte vruchten uit allerlei Verwegistan, kan niet tippen aan de smaak van mijn herinnering.
Maar vorige week kocht ik geen buitenlands fruit, maar een doos Nederlandse pruimen, rijp geplukt. En toen ik thuis kwam en een pruim proefde, wow, wat een smaak. De volgende dag terug naar de winkel en meteen nog twee dozen gekocht. Ja, ogen die groter zijn dan de maag…
Het was zonde die heerlijke pruimen te laten bederven, dus bakte ik een flinke plaattaart. Maar hemel, nu had ik niet alleen te veel pruimen, maar ook teveel taart. Gelukkig wilden de buren wel meedelen. En hielp Leo ook danig mee om alles op te eten.
Oh, herinneringen komen boven drijven…
Ik kom graag mee proeven ….
Vrolijke groet,
Krijg er spontaan trek van.
Ik moet hoognodig pruimen plukken …..
Wat een leuke post! Mooi om te lezen hoe je genoot van het fruit, en dat de buren ook nog konden meegenieten : )
Ik denk meteen aan Limburgse ‘proemenvlaai’ en het water loopt me in de mond!
Als je ermee zit weet ik nog wel een adresje (LOL)
Goede pruimen zijn een zaligheid.
Moest meteen denken aan het ook al ouderwetse versje Jantje zag eens pruimen hangen…
Heerlijk, vooral reine claudes.
De beste pruimen van elk ras aten we in Zeeland, op Walcheren, zo lekker waren ze nergens anders.
Het zal de vakantieherinnering zijn. 😉
Oeps, ik kocht afgelopen zaterdag pruimen op de markt. In de koelkast gestopt en totaal vergeten. Ga gquw kijken
Jammer dat ik dat heb moeten missen…. Klinkt heerlijk!